Idem jest zaimkiem, również używanym jako przysłówek, co odnosi się do tego samego . Kiedy ktoś używa tej koncepcji, odnoszą się do wskazania czegoś identycznego lub równoważnego z tym, co już wyrazili .

Załóżmy, że artykuł w gazecie zatytułowany jest "Małe książki dla czytelników idem" . Wspomniana uwaga dotyczy prac dzieci, które są edytowane w zredukowanym formacie. Wyrażenie "Małe książki dla czytelników idem" odnosi się zatem do faktu, że zarówno książki, jak i czytelnicy są małe : w rozmiarze w przypadku drukowanych kopii i wieku (i, co za tym idzie, również wzrostu ) w przypadek dzieci, które je czytają.

"Kontrowersyjna sprawa, która miała rozdzielczość idem" to kolejny przykład użycia tego terminu. Dziennikarz wybiera nagłówek kroniki, w którym mówi, że 30-letni nauczyciel utrzymywał związek z 16-letnią uczennicą, która zaszła w ciążę. Związek ten można opisać jako kontrowersyjny ze względu na różnicę wieku, ze względu na to, że młodociani są młodsi i ze względu na pozycję nauczyciela w odniesieniu do ucznia. Jednak sprawa trafiła do sądu, a sąd uznał, że nie było nadużycia: dlatego dla wielu osób orzeczenie było kontrowersyjne. Stąd sprawa jest kontrowersyjna, a jej rozwiązanie, idem (czyli kontrowersyjne).

Idea ditto może nawet pojawić się w języku mówionym. Mężczyzna zauważa, że ​​dwoje dzieci spada z roweru i zbliża się do nich. "Jak się masz?" Pyta jednego. "Cóż, nie zrobiłem sobie krzywdy", odpowiada chłopiec. "A jak się masz?", Przesłuchuje drugie dziecko, które odpowiada: "Idem" .