Etymologia Albufery prowadzi nas do języka greckiego. Koncepcja odnosi się do laguny, która znajduje się na wybrzeżu i która ma słone lub słonawe wody . Laguny oddzielone są od oceanu mniej lub bardziej szerokim pasmem piasku, chociaż w niektórych sektorach pozostają one komunikowane do morza.

Zasadniczo laguny powstaje z procesu zamulania, co oznacza, że ​​różne osady gromadzą się przez lata. Kiedy zamulanie ma miejsce w zatoce, osady rzeczne lub morskie mogą prowadzić do rozwoju laguny.

Albufera na Majorce jest przykładem tych lagun. Położone na Balearach wydmy oddzielają lagunę od morza. Tę lagunę chroni park przyrodniczy o powierzchni nieco ponad 1700 hektarów.

Również w Hiszpanii jest laguna Walencji, znana po prostu jako La Albufera . W tym przypadku naturalny park utworzony wokół laguny obejmuje 21 000 hektarów.

Istnieją laguny znane pod inną nazwą, takie jak Laguna Mar Chiquita w prowincji Buenos Aires ( Argentyna ). UNESCO ogłosiło rezerwat Światowy Rezerwat Biosfery .

Synonimy albufera i warunków zagranicznych

Podobnie jak w przypadku większości terminów technicznych, biorąc pod uwagę, że ten typ przybrzeżnego obiektu geograficznego można zobaczyć w wielu częściach świata, otrzymuje on również różne nazwy, w zależności od kraju i języka. W odniesieniu do słowa Albufera należy zauważyć, że jest on używany prawie wyłącznie na ziemi hiszpańskiej.

Niektóre z alternatywnych nazw, które wyjaśniono poniżej, mają pewne różnice koncepcyjne, dlatego zaleca się wzięcie ich pod uwagę i nie należy zakładać, że wszystkie terminy są wymienne. W rzeczywistości wiele z nich zostało włączonych do naszego języka, aby opisać wypadki związane z ich szczególnymi cechami.

Na przykład słowo " ayre" używane jest w Szkocji i odnosi się do niewielkiej laguny, która nie jest całkowicie przywiązana do morza, ale jest oddzielona od niej przez osadowy wypadek zwany tómbolo, który może być barem, który wytwarza wąski język lądu, który znajduje się pomiędzy lądem a skałą lub wyspą u wybrzeży, pomiędzy dwiema skałami lub między dwiema wyspami.

Z drugiej strony mamy termin barachois, używany w Kanadzie do określenia ciała słonawej wody, która nie jest połączona z morzem, ponieważ między nimi jest przestrzeń ziemi, żwiru lub piasku. Podobieństwo do laguny jest znaczne.

W Morzu Bałtyckim ludzie mówią o nadbrzeżach, by zdefiniować niektóre estońskie słonawe laguny. Słowo estero, szeroko stosowane w Ameryce Łacińskiej, odnosi się do bagnistych lagun; w Hiszpanii odnosi się do tych lagun, które są używane jako salinas.

Następnie możemy znaleźć francuski termin étang, który jest używany na wybrzeżu Morza Śródziemnego jako synonim laguny lub stawu, chociaż z punktu widzenia geomorfologii jest to odpowiednik laguny .

W krajach anglojęzycznych używa się słowa laguna, które służy do wszelkiego rodzaju laguny, która jest oddzielona od oceanu, niezależnie od tego, czy dzieli ona sznur przybrzeżny, piaszczystą czy wyspę barierową. Wszechstronność tego terminu jest godna uwagi, ponieważ służy również do opisania lagun znajdujących się w atoli i rafach koralowych.

Lista rozszerza się dalej, a wśród wielu synonimów jest laguna (używana na wybrzeżu Włoch), liman (na Ukrainie iw Rosji) i sabkha (w niektórych krajach arabskich).