Biopsychospołeczne to pojęcie, które nie jest częścią słownika opracowanego przez Royal Spanish Academy ( RAE ). Możemy jednak rozłożyć ten termin na jego jednostki składowe, aby dokładnie zrozumieć, do czego się odnosi.

Prefiks "bio" odnosi się do życia ; "Psycho" jest związane z psychologią (działanie umysłu lub pytania duszy); "Społeczny" jest w końcu tym, który jest powiązany ze społeczeństwem (wspólnotą jednostek, które dzielą kulturę i które współdziałają ze sobą). Pojęcie biopsychospołeczne integruje zatem kwestie biologiczne, psychologiczne i społeczne .

Często mówi się, że człowiek jest biopsychospołeczny. Jego potencjał zależy od jego biologicznych (fizycznych) cech, ale z kolei na jego działanie mają wpływ aspekty psychologiczne (takie jak pragnienia, motywacje i zahamowania) oraz otoczenie społeczne (nacisk wywierany przez innych ludzi, ograniczenia prawne itp.). ). Te trzy aspekty (bio, psycho i społeczne) nie mogą być podzielone, ale stanowią całość. Zachowanie człowieka stanowi bowiem jednostkę biopsychospołeczną .

Model biopsychospołeczny jest omawiany w odniesieniu do podejścia, które odnosi się do zdrowia ludzi w oparciu o integrację czynników biologicznych, psychologicznych i społecznych. Model ten rozumie, że dobro człowieka zależy od trzech wymiarów: nie wystarczy, aby jednostka była fizycznie zdrowa.

Medycyna, psychologia i socjologia są połączone w modelu biopsychospołecznym, który uwzględnia związek między ciałem, umysłem i kontekstem w leczeniu chorób, zaburzeń i niepełnosprawności.

Ten model jest przeciwny tradycyjnemu redukcjonistycznemu, zgodnie z którym tylko poziom biologiczny ma znaczenie dla wyjaśnienia upośledzenia zdrowia, biorąc pod uwagę zjawiska możliwe do oceny za pomocą zmysłów i ilościowego, takie jak zmiana wartości. lub anomalna zmiana wymiarów tkanki, wszystkie odchylenia od normalnej funkcji organizmu.

Termin biopsychospołeczny został wymyślony przez amerykańskiego psychiatrę George'a Libmana Engela w 1977 roku, kiedy poszukiwał nowego modelu medycznego, aby stawić czoła biomedycynie, do tej pory dominującej w uprzemysłowionym społeczeństwie . Pomimo naturalnego odrzucenia, które ludzie muszą zmienić, ważne jest, aby zauważyć, że propozycja Engela została dobrze zaakceptowana przez niektóre grupy, które chciały poszerzyć horyzonty medycyny z uwzględnieniem współczucia i empatii.

Po pierwsze, model psychospołeczny zamierzał pozostawić zamknięty schemat "przyczyny i skutku", zgodnie z którym poziom emocjonalny i kontekst społeczny nie miały wpływu na proces gojenia lub leczenie choroby lub niepełnosprawności. Z drugiej strony był to krok w kierunku rzeczywistości, w której lekarze zaczęliby uwzględniać opinię pacjenta przed podjęciem decyzji; Innymi słowy, pacjent przeszedł od "podmiotu" do "podmiotu".

Engel był przekonany, że biologiczne aspekty człowieka zależą od bardzo szerokiego zakresu aspektów, w tym aspektów biologicznych, społecznych i psychologicznych. Chociaż jego model jest bardzo łatwy do zrozumienia dzisiaj, wówczas koncepcja ekologii i teorii chaosu jeszcze się nie pojawiła, wśród innych pojęć, które uważamy za podstawowe dla wiedzy uniwersalnej.

Krytyka amerykańskiego psychiatry wobec prądu biomedycznego nie opierała się na założeniu, że nie poczynił znaczących postępów w medycynie, ale że powstały, gdy zrozumiał, że na przykład wszystkie zmiany biochemiczne nie prowadzą do pojawienia się choroby i że Siła efektu placebo w kontekście procesu gojenia jest naprawdę znaczna.