Kierunek jest działaniem i skutkiem kierowania (przyjmowania czegoś w kierunku terminu lub miejsca, kierowania, kierowania operacji do celu, rządzenia, dawania reguł, doradzania lub kierowania). Koncepcja wywodzi się z łacińskiego słowa directio .

Ścieżka lub ścieżka, którą podąża ciało w ruchu, a linia, na której porusza się punkt, nazywana jest kierunkiem. Na przykład: "Osoba opuściła dom i poszła w tym kierunku, zanim zgubiła się wśród pieszych", "Jeśli chcesz dostać się na plażę, będziesz musiał iść w przeciwnym kierunku", "Gdybym kontynuował w tym kierunku, miałbym wytrącony do pustki " .

Inne zastosowanie pojęcia kierunku odnosi się do nauczania i porady, z jaką jest skierowany do osoby: "Ma wielki naturalny talent, ale potrzebuje przewodnictwa doświadczonego człowieka", "Nie wątp: z moim adresem, ty prezentacja będzie sukcesem . "

Zarządzanie to także działanie polegające na kierowaniu działaniami firmy, organizacji lub osoby w określonym celu. Reżyser musi wyznaczać cele, podejmować decyzje i kierować podwładnymi: "Firma oferuje produkty wysokiej jakości, ale pokazuje ważne niepowodzenia w jej kierunku", "Zarządzanie firmą było w rękach dr Ramóna Filkensteina", "Od że Portugalczycy przejęli techniczny kierunek drużyny, zwycięstwa są znacznie częstsze . "

Adres osoby, lokalizacja budynku i lokalizacja strony internetowej to inne znaczenia adresu: "Chciałbym przywitać się z twoim bratem, jaki jest twój adres?", "Nie mam adresu office ", " Adres strony internetowej NBA to www.nba.com " .

Prowadzenie orkiestry

Jest to orkiestra, która stosuje pewne techniki, aby kierować grupą muzyków podczas wykonywania dzieła, mając na celu, aby wynik był zgodny z intencjami kompozytora wyrażonymi w wyniku,

Ta dyscyplina zaczęła się od kierunku śpiewaków w średniowieczu i stała się bardziej złożona wraz z pojawieniem się instrumentów stworzonych przez człowieka, którego połączenie z głosami przyniosło szereg poważnych wyzwań, zważywszy na większą polifoniczną i wielogatunkową różnorodność. Wtedy pomysł zrodził się z używania laski, aby stale wskazywać rytm muzykom, a to można było zrobić cicho lub małymi pociągnięciami.

Ponieważ jednak laska była znacznie większa niż używane dziś narzędzie, które nazywane jest pałeczką, jej użycie spowodowało kilka wypadków o różnym nasileniu, a jego projekt został zmieniony w niewielkim stopniu, aby dostosować się do potrzeb dyrektorów.

Warto nadmienić, że przez cały XVII i XVIII wiek kompozytorzy byli bardzo częstymi przedstawicielami własnych dzieł. Ale nie zawsze było to możliwe; w tych przypadkach najbardziej zwykłą rzeczą było poprosić jednego z muzyków, aby spełnił rolę reżysera (zazwyczaj wybierali pierwsze skrzypce lub osobę odpowiedzialną za continuo).

Zasadniczo prowadzenie orkiestry opiera się na trzech rodzajach technik:

* gesty : różne wzory poruszania się pałeczki w celu narysowania rytmu w powietrzu i dają różne wskazania;

* psychologiczne : ukrywają się w związku, który reżyser nawiązuje z muzykami i publicznością, i starają się dodać do interpretacji emocjonalne niuanse dzieł;

* esej : wszystkie narzędzia używane przez reżysera podczas sesji treningowych, aby zainteresować muzyków pracą i pokonać wszystkie techniczne wyzwania, które napotykają podczas podróży.