W dziedzinie matematyki wyrażenie odnoszące się do podziału nazywa się ułamkiem . Jeśli weźmiemy ułamek 4/9, aby zacytować przypadek, wyrażenie to odnosi się do tego, że liczba 4 jest podzielona na 9 . Czwórka 4 w tym ułamku to licznik (liczba do podziału), a 9 to mianownik (kwota, w której licznik jest dzielony).

Istnieją różne typy ułamków . W tej sytuacji skoncentrujemy się na własnych frakcjach, które mają licznik mniejszy od mianownika, oba są liczbami dodatnimi. Odpowiednia frakcja odnosi się zatem do ilości większej niż 0 i mniejszej od 1 .

Wracając do poprzedniego przykładu, możemy stwierdzić, że 4/9 to odpowiednia część, ponieważ licznik ( 4 ) jest mniejszy niż jego mianownik ( 9 ). Z kolei 4 podzielone 9 daje wynik większy niż 0 i mniejszy niż jedność: 0, 44 .

Nie ma znaczenia jak niski lub wysoki licznik i mianownik mają określić, czy ułamek jest jego własną: kluczem jest to, że oba są liczbami dodatnimi, a mianownik (liczba poniżej linii podziału) jest większa niż liczba. licznik (numer, który znajduje się na linii dzielącej).

1/8000 to ułamek własnego. Jak widać, licznik ułamka wynosi 1, a mianownik to 8000 . Łatwo zrozumieć, że liczba 1 jest mniejsza niż liczba 8000 . Jeśli określimy podział, szybko zauważymy, że wynik jest większy niż 0 i mniejszy niż 1 : 0, 000125 .

W innych przypadkach różnica między licznikiem a mianownikiem nie jest zbyt duża, ale jeśli licznik jest mniejszy, ułamek zawsze będzie jego własny: 2/4, 7/8, 362/370 itd.