Koncepcja lontu pochodzi od łacińskiego średniowiecznego fusibilis . Pierwsze znaczenie, o którym wspomina Royal Spanish Academy ( RAE ), odnosi się do przymiotnika, który kwalifikuje to, co jest podatne na topienie (to znaczy, że może zostać stopiony, zredukowany lub, jeśli jest to urządzenie elektryczne, uszkodzony).

Najbardziej powszechne użycie tego terminu odnosi się w szczególności do części instalacji elektrycznych, które, gdy prąd jest nadmierny, topi się i przerywa. Bezpiecznik w tej ramie jest blachą lub drutem .

Bezpieczniki zawierają arkusz lub włókno wykonane ze stopu lub metalu, który charakteryzuje się niską temperaturą topnienia. Ten element znajduje się w strategicznym punkcie instalacji elektrycznej, która ma powstać, jeśli natężenie prądu przekracza pewną wartość. W ten sposób, po stopieniu, bezpiecznik generuje przerwanie prądu i zabezpiecza integralność przewodów, minimalizując ryzyko pożaru .

Można powiedzieć, że bezpiecznik jest elementem zabezpieczającym w przypadku awarii, które mogą być zarejestrowane w obwodzie elektrycznym . Bezpieczniki znajdują się na przykład w sprzęcie gospodarstwa domowego, samochodach i obiektach przemysłowych.

Podczas gdy niektóre urządzenia mają pojedynczy bezpiecznik o bardzo małych rozmiarach, inne urządzenia mogą mieć kilkaset bezpieczników, które mogą ważyć około dwudziestu kilogramów. We wszystkich przypadkach jego funkcja jest taka sama: przerwanie przepływu prądu elektrycznego, gdy intensywność wzrasta niebezpiecznie. Wyłącznik jest kolejnym urządzeniem, które w przypadku zwarcia lub zwiększenia natężenia zapobiega przepływowi prądu.