Geomorfologia opiera się na analizie cech skorupy ziemskiej . Jest to gałąź geologii, nauka zajmująca się badaniem wewnętrznej i zewnętrznej formy kuli ziemskiej, z uwzględnieniem spraw, które ją tworzą i zmian zapisanych od jej źródła.

Przedmiotem badań geomorfologii jest kształt powierzchni naszej planety. Aby pogłębić swoją wiedzę, część pochodzenia Ziemi i dociera do teraźniejszości, starając się zrozumieć różne procesy, które rozwinęły się w historii .

Zmiany w reliefie od momentu, w którym wynurza się on z poziomu morza, dopóki nie zostanie zredukowany przez wpływ różnych czynników, tworzą tak zwany cykl geograficzny . Ten cykl wyznacza ewolucję geomorfologii w czasie, będącą konsekwencją destrukcyjnych i konstruktywnych procesów, które są realizowane w sposób dynamiczny.

Ważne jest, aby pamiętać, że siła grawitacji dąży do zrównoważenia nierówności reliefu, powodując, że regiony, które wschodzą, mają skłonność do opadania, podczas gdy obszary przygnębienia są wypełnione (wypełnienie).

Czynniki, które uruchamiają procesy geomorfologiczne, są różne. Mogą to być wewnętrzne czynniki geologiczne (takie jak wulkanizm, orogeneza i tektonika), zewnętrzne czynniki geologiczne (wiatr, ciśnienie atmosferyczne, opady itd.), Czynniki biotyczne (zwierzęta i roślinność) oraz czynniki antropiczne (działanie istota ludzka ).

Geomorfologia może być również klasyfikowana zgodnie z dominującymi czynnikami mającymi wpływ na ulgę . W tym kontekście możemy mówić m.in. o geomorfologii fluwialnej, geomorfologii klimatycznej, geomorfologii lodowcowej i geomorfologii wiatru .