Wynikający z łacińskiego absolutus, pojęcie absolutu służy do określenia tego, co ma charakter niezależny, nieograniczony i nie daje punktów pośrednich. Coś absolutnego istnieje samo w sobie i charakteryzuje się tym , że jest całkowite, całkowite i całkowite, ponieważ jest bezwarunkowe.

Gdy na przykład opinia lub osąd jest opisana jako absolutna, wyróżniają się one jako decydujące, decydujące i kategoryczne. Z drugiej strony bezwzględna wielkość jest obliczana na podstawie wartości zerowej, która w rzeczywistości reprezentuje brak danej wielkości.

Podobnie jak w tych przykładach, słowo "bezwzględny" odnosi się do różnych pojęć. Przymiotnikowa liczba absolutna w tym ujęciu identyfikuje kardynalny przymiotnik ; Z drugiej strony absolutna ciekła substancja chemiczna charakteryzuje się brakiem wody i brakiem zanieczyszczeń.

W metafizyce absolutem jest to, co samo w sobie (to znaczy, że nie podlega niczemu, ponieważ nie ma związku z inną rzeczywistością).

W matematyce wartość bezwzględna liczby rzeczywistej składa się z jej wartości liczbowej, ale pozbawionej odpowiedniego znaku. Na przykład: 5 to bezwzględna wartość 5 i -5 .

Wreszcie, możemy wspomnieć, że monarchia absolutna jest formą rządu absolutyzmu, który nie kontempluje podział władzy i władzy sprawowany jest przez jedną osobę. Monarcha tego reżimu zasiadł na tronie na całe życie i posiada dziedziczną moc (to znaczy, gdy umiera, jego syn zajmie jego miejsce).

Absolute hearing

Słowo to często wiąże się z pojęciem absolutnego słyszenia, które wskazuje na znajomość dźwięków, która pozwala rozpoznać nazwy dźwięków po prostu przez ich słuchanie, a także ich odtworzenie bez potrzeby przewodnika. Podobnie jak w przypadku wielu innych specjalnych umiejętności, trudno jest określić, czy jest to coś, czego można się nauczyć, czy wrodzone pytanie. Z drugiej strony są ludzie, którzy zaczynają demonstrować ten obiekt wkrótce po rozpoczęciu studiów muzycznych, podczas gdy wielcy artyści, których kariera trwa od dziesięcioleci, zależą od instrumentu, który zostanie umieszczony na skali .

Wszechświat muzyki jest bardzo szeroki i różnorodny, a ludzie, którzy ćwiczą wiele godzin dziennie lub studiują przez lata przed wydaniem pierwszego recitalu, współistnieją z innymi, którzy odrzucają technikę i dyscyplinę. Koncepcja pianisty, piosenkarza czy nawet skrzypka może mieć wiele różnych form, w zależności od stylu, w jakim są poświęcone, sposobu, w jaki wykonują instrument, rodzaju edukacji, jaką otrzymali, i tak dalej. Jednak każdy artysta, bez względu na to, czy jest uczniem, czy naturalnym talentem, może mieć absolutne przesłuchanie.

Absolutny sopran

Śpiewacy operowi są często kojarzeni z kapryśnymi divami, którzy noszą drogie płaszcze i podróżują limuzyną. Powszechne jest również kojarzenie ich z nadwagą. Wszystko to może być prawdą w niektórych przypadkach, tak jak w przypadku każdego innego rodzaju osoby; Ale prawdą tych specjalistów jest to, że spędzają wiele lat na doskonaleniu swoich głosów i studiowaniu teorii muzyki. Odczytywanie wyników to coś więcej niż rozpoznawanie drukowanych melodii; Prawdziwy muzyk jest w stanie zobaczyć przesłanie, które kompozytor próbował przekazać, powód, dla którego wybrał tę lub inną tonację, możliwe źródła inspiracji, które skłoniły go do zebrania nut tej zdeterminowanej formy.

Po tym procesie obserwacji, w najlepszym przypadku pomógł mu intuicja i naturalna muzykalność w każdej osobie, nadszedł moment wykonania. I znowu, dobry sopran to znacznie więcej niż ktoś o szerokim zakresie wokalnym; w rzeczywistości przedłużenie głosu jest po części produktem nauki i praktyki. Będzie to wierność, z jaką odtwarza najbardziej skomplikowane fragmenty, dobry smak, z którego korzysta z różnych intensywności, kontrola, jaką ma na zmiany tempa, i strojenie, między innymi tak wielu parametrów, co ludzie ocenią, aby stworzyć swój własny obraz piosenkarza

W Operze nie ma większych kwalifikacji niż absolutna sopranistka . Wskazuje, że zgodnie z postrzeganiem opinii publicznej i muzyków, którzy z nią pracowali, jest to kobieta zdolna do objęcia utworów napisanych dla każdego rodzaju głosu, takich jak dramatyczne, liryczne lub coloratura. Pojęcie to zwykle odnosi się także do rozszerzenia wokalnego, oznaczającego koegzystencję wszystkich rodzajów strun: sopranu, mezzosopranu i kontraltu. W obu przypadkach jest to przewymiarowany pomysł artysty będący wytworem fanatyzmu, ponieważ głos jest najbardziej złożonym i różnorodnym instrumentem, a pojedyncza osoba nie byłaby w stanie zebrać wszystkich cech i umiejętności.