Pojęcie upamiętnienia odnosi się do aktu i wyniku upamiętnienia : obchodź rocznicę, pamiętaj o kimś lub czymś poważnym. Termin pochodzi od łacińskiego słowa commemoratio .

Na przykład: "Prezydent poprowadził obchody Dnia Armii", "Na pamiątkę dwusetnej rocznicy niepodległości, w przyszłym miesiącu w Narodowym Muzeum Historycznym zostanie otwarta wystawa", "Nie wiadomo jeszcze, kiedy odbędą się wspomnienia "

Obchody są zwykle przeprowadzane, aby zachować pamięć niektórych wydarzeń historycznych. Śmierć bohatera, bitwy lub ataku terrorystycznego można upamiętnić: należy pamiętać, że obchody nie są świętem, lecz polegają na przypomnieniu sobie, co się stało.

Wielokrotnie upamiętnienie ma na celu odnowienie roszczenia o sprawiedliwość . Po upamiętnieniu ataku terrorystycznego, aby przytoczyć sprawę, intencją jest, aby ludność nie zapomniała o ofiarach, a osoby odpowiedzialne za atak zostały potępione. W Argentynie co 18 lipca odbywa się akta upamiętniające atak na Związek Izraelitów w Argentynie ( AMIA ), który miał miejsce w 1994 roku .

Istnieją pamiątki międzynarodowe, które zazwyczaj wiążą się z efemerydami uznanymi przez ONZ ( ONZ ). Upamiętnieniem tego rodzaju jest Międzynarodowy Dzień Pracy, który upamiętnia się każdego maja 1 jako hołd dla grupy związkowców, którzy zostali straceni w Stanach Zjednoczonych za domaganie się poprawy praw pracowniczych.

Na polu katolicyzmu znane jest jako wspomnienie pamięci, że w liturgii jest ona wykonywana jako święta w ramach celebracji, która ma wyższą rangę. Pamiątkę można rozwinąć poprzez modlitwę lub jakiś rodzaj ceremonii.

Nie zapominajmy, że pojęcie modlitwy ma szczególne znaczenie w religii, inne niż to, które otrzymuje w gramatyce: jest to działanie, za pomocą którego ludzie religijni mogą nawiązać kontakt ze świętym lub z samym Bogiem. Celem modlitwy może być złożenie prośby, okazanie szacunku lub podzielenie się swoimi emocjami i myślami, tak jakby była to rozmowa z seniorem, który oferuje schronienie i schronienie.

Przed jego śmiercią niektórzy katolicy pozostawiają wolę na piśmie w swojej ostatniej woli, wyrażając życzenie, aby pewna liczba Mszy stała się ich pamięcią, lub aby zostali upamiętnieni w modlitwach.

Z drugiej strony, modląc się brewiarz (książka religijnej liturgii katolicyzmu podsumowującej publiczne obowiązki duchowieństwa każdego dnia w roku), katolicyzm wzywa także do upamiętnienia pamięci świętego, lub na targi za pomocą antyfony (muzycznej formy obecnej w tradycji chrześcijaństwa), modlitwy lub wersetu, z możliwością włączenia kolekcji i tekstu recytowanego lub śpiewanego po Komunii.

Impreza znana jako Upamiętnienie zmarłego wiernego, Dzień zmarłych lub Dzień zmarłych, ma miejsce 2 listopada, aby pamiętać wiernych, którzy stracili życie w imię religii . Zaczął celebrować opata Cluny, San Odilon, w jedenastym wieku.

Z drugiej strony jest to upamiętnienie męczenników, zwyczaj, który Kościół katolicki utrzymuje od samego początku, aby oddawać cześć życiu tych, którzy przeżyli prześladowania i przemoc z powodu swoich przekonań. Intencją tego uczczenia jest to, że życie męczenników nie zostało zatracone na próżno, ale ich poświęcenie powinno służyć jako przykład dla reszty wiernych.