Gdy wspomniana jest koncepcja portu, należy odnieść się do obszaru położonego na wybrzeżu lub na brzegu rzeki, gdzie statki dokonują załadunku i rozładunku oraz załadunku i rozładunku . Jest to możliwe dzięki naturalnej lub sztucznej charakterystyce danego obszaru.

Określenie, które znajduje swoje źródło w portusie łacińskim, zwykle wspomina o infrastrukturze i korzyściach, które są zapewnione w przestrzeni spokojnej wody dla bezpiecznego pobytu łodzi podczas wykonywania wspomnianych operacji.

Porty mogą świadczyć usługi dla działalności komercyjnej (te, które ładują i rozładowują towary do transportu do innych regionów), przemysłu rybnego, obrony narodowej i turystyki.

W strefie morskiej porty obejmują prace (takie jak wały lub śluzy ) w celu ochrony statków przed falami, sygnalizacji (boje, latarnie morskie, latarnie morskie itp.) Oraz doki w celu zapewnienia ciągłości i operacji. Natomiast w strefie lądowej zainstalowane są sprężyny ułatwiające cumowanie i cumowanie statków i magazynów w celu odbioru towarów.

Przełęcz w końcu jest krokiem, który pozwala przejść przez system górzysty. Zazwyczaj mają kręte ścieżki i strome zbocza, zwykle pokryte śniegiem.

Z drugiej strony należy zauważyć, że w komputerach jest to port interfejsu, który umożliwia wysyłanie i odbieranie różnego rodzaju danych, które mogą być fizyczne (na poziomie sprzętu, z wejściami do połączenia monitora, drukarka i inne urządzenia peryferyjne) lub logiki (zarządzanej przez oprogramowanie ). USB, PCI i Serial to jedne z najpopularniejszych portów fizycznych.

Historia portu USB

Znaczenie akronimu USB w języku hiszpańskim brzmi "uniwersalna magistrala szeregowa", a powstało w 1995 roku z połączenia kilku firm pragnących stworzyć interfejs, który umożliwiłby podłączenie różnych typów urządzeń za pomocą standardowego złącza, i które służyłyby do różne systemy, poza komputerem PC lub Mac; Firmy to DEC, IBM, Compaq, Microsoft, Intel i Northen Telecom.

Ten rodzaj połączenia, który został wprowadzony na rynek w 1996 roku, z powodzeniem osiągnął swoje cele, między innymi poprawił szybkość transferu, oferując 12 Mb / s (Mega bitów na sekundę) i zmniejszenie rozmiaru kabli i złączy. Dodatkowo, od samego początku możliwe było podłączenie do 127 urządzeń na port, wykorzystując zalety Plug and Play i Hot Plug, co przekłada się na natychmiastowe użycie podłączonego urządzenia peryferyjnego, w przeciwieństwie do konieczności ponownego uruchomienia komputera.

Cztery lata później kolejna grupa firm pokazała światu nową wersję USB o nazwie 2.0, która znacznie zwiększyła wydajność, osiągając prędkość 480 Mbps. Ta wersja jest całkowicie retrokompatybilna, tzn. Możliwe jest użycie urządzenia 1.0 lub 1.1 w jednym z tych portów; kable i złącza mają taki sam wygląd i rozmiar.

Wraz z zapotrzebowaniem rynku IT konieczne było dalsze udoskonalanie technologii USB, aby oferować większą szybkość transferu, a także inne zalety. Z tego powodu w roku 2008 narodziła się wersja 3.0, o lepszym wykorzystaniu energii, maksymalnej prędkości 5 Gb / s i wstecznej kompatybilności ze złączami 2.0.

Warto zauważyć, że maksymalna prędkość USB 2.0 jest 40 razy większa niż jego poprzednika, podczas gdy w następnej generacji zwiększyła się tylko nieco ponad 10 razy . To nie mówi o braku zasobów do produkcji szybszych urządzeń; chodzi o dostosowanie się do wymagań rynku, które stopniowo osiągają oczekiwane wyniki ze swoich urządzeń. W ten sam sposób, ponieważ wszyscy korzystamy z połączeń internetowych o przepustowości 100 Mb / s, prawdopodobnie nie potrzebujemy 1000 lub 10 000, ponieważ nie będzie możliwości skorzystania z nich.