Pojęcie różnicowania może być używane jako przymiotnik lub rzeczownik . W pierwszym przypadku termin odnosi się do tego, który jest powiązany z różnicą istniejącą między elementami lub co pozwala ustalić różnicowanie .

Psychologia różnicowa koncentruje się na opisywaniu, przewidywaniu i wyjaśnianiu zmienności międzyosobniczej, indywidualnej i międzygrupowej w odpowiednich obszarach psychologii i jako punkt odniesienia przyjmuje jej pochodzenie, funkcjonowanie i sposób, w jaki się ona manifestuje. Ogólnie rzecz biorąc, jest on przeciwny ogólnej psychologii, która jest poświęcona badaniu funkcji umysłowych, którymi dzielą się wszystkie ludzkie istoty.

Jedną z głównych różnic jest to, że psychologia różnicowa wykorzystuje tak zwaną metodę korelacyjną i opiera się na paradygmacie Organism-Stimulus-Response ( OER ), który został zaproponowany przez amerykańskiego psychologa Louisa Leona Thurstone'a w 1923 r., Podczas gdy opiera się na metodzie eksperymentalnej i opiera się na paradygmacie Stimulus-Response lub Stimulus-Organism-Response (odpowiednio ER lub EOR ).

Ostatecznie sygnał różnicowy jest sygnałem przechodzącym przez dwa przewodniki (zwane + i - ), a nie jednym. Powoduje to, że prądy i napięcia tych przewodów są symetryczne. Odejmując sygnały od tych przewodników uzyskuje się użyteczną wartość sygnału .

Powodem, dla którego stosowane są tego typu sygnały, jest większa solidność niż interferencja .