Pojęcie " leismo" używane jest w dziedzinie gramatyki w odniesieniu do zastąpienia zaimków osobowych "lo", "los", "la" i "las" formami "le" i "les" w obiekcie bezpośrednim . Jest to charakterystyczny sposób wyrażania pewnych regionów, chociaż nie zawsze jest uważany za poprawny z gramatycznego punktu widzenia.

Na przykład: "Ramón go uderzył / Ramón go uderzył", "Słyszałem już, że Juan / ja już słyszałem Juana", "Widzę, że twój ojciec jest bardzo ożywiony / widzę twojego ojca bardzo ożywionego" .

Wykształcona norma hiszpańska wskazuje, że w celu prawidłowego przeprowadzenia substytucji należy uwzględnić funkcję syntaktyczną opracowaną przez zaimek . Należy również wziąć pod uwagę liczbę i gramatykę danego słowa.

Leísmo odnosiło się do rzeczy, a liczba mnoga leísmo nie jest akceptowana przez Real Spanish Academy ( RAE ). Jest to jednak dozwolone, gdy odnosi się do pojedynczego mężczyzny .

Prawidłowe jest, zgodnie z akademickim polem, używanie form "lo" i "the" dla rodzaju męskiego oraz "the" i "the" dla rodzaju żeńskiego, o ile zaimek pełni bezpośrednie uzupełnienie . W każdym razie, tak jak powiedzieliśmy, leizm jest dopuszczany w męskim liczbie pojedynczej.

Jeśli zaimek działa jako pośrednie uzupełnienie, to w międzyczasie musimy używać form "le" i "ich" poza gatunek: "Powiedziałem szefowi, że jutro nie przyjdę do pracy", "Wczoraj wieczorem opowiedziałem mu historię do mojego siostrzeńca ", " poprosiłem moich rodziców, aby towarzyszyli mi do lekarza " .