Z tarcia łacińskiego termin tarcie wywodzi się z tarcia . Czasownik odnosi się do tarcia, szorowania lub szczotkowania czegoś . Jest znany jako siła tarcia, której przeciwstawia się przemieszczenie jednej powierzchni nad drugą lub przeciwstawia się początkowi ruchu.

Tarcie, jako siła, wywoływane jest przez niedoskonałości pomiędzy obiektami, które utrzymują kontakt, które mogą być maleńkie, i generują kąt tarcia.

Możliwe jest rozróżnienie tarcia statycznego, które jest oporem, który musi zostać przekroczony, aby przesunąć jedną rzecz na drugą, z którą się styka, i dynamicznego tarcia, które jest stałą wielkością, która generuje sprzeciw wobec przemieszczenia, gdy już się rozpoczęło. W skrócie, pierwszy typ występuje, gdy ciała są w relatywnym spoczynku, a drugi występuje, gdy są w ruchu.

Przykład tarcia statycznego występuje, gdy silnik jest zatrzymany na dłuższy czas. Z drugiej strony, dynamiczne tarcie można zobaczyć na podstawie działania kół pojazdu w momencie hamowania.

Chociaż nie wszystkie różnice między obydwoma rodzajami tarcia są dokładnie znane, ogólna idea jest taka, że ​​statyczny jest nieco większy niż dynamiczny; Ponieważ powierzchnie, w których występuje tarcie, pozostają w spoczynku, możliwe jest, że powstają wiązania jonowe lub mikro-cząstki, które przylegają do siebie, co nie następuje raz w ruchu .

Współczynnik tarcia, który jest często symbolizowany przez grecką literę μ (wymawiane "mu"), jest skalowalną wartością bezwymiarową, która opisuje proporcję siły tarcia między dwoma ciałami i współczynnika, który łączy je ze sobą. Może to być nieco powyżej zera lub być większe niż jeden i zależy od materiałów, o których mowa; na przykład lód na stali ma niski współczynnik tarcia, a guma na chodniku - wysoki.

Termin ten został przedstawiony przez francuskiego fizyka Arthura-Julesa Morina w XIX wieku. Należy wspomnieć, że współczynnik tarcia jest pomiarem empirycznym, co wskazuje, że został zauważony poprzez eksperymenty i że nie można go obliczyć. Przywołując różnice pomiędzy rodzajami powierzchni, biorąc pod uwagę przypadek tarcia, jest bardzo prawdopodobne, że współczynnik będzie większy w przypadku statycznym niż dynamicznym. Wyjątkiem jest Teflonowy podwójny Teflon, ponieważ wartość pasuje do obu typów kontaktu.

Chociaż ogólnie rzecz biorąc mówi się, że współczynnik tarcia jest właściwością materiałów, właściwsze jest zdefiniowanie go jako właściwości systemów . Powodem jest to, że istnieją czynniki poza cechami każdej powierzchni, które wpływają na wyniki, takie jak temperatura, prędkość i atmosfera. Na przykład, miedziany sworzeń przesuwający się przez gruby arkusz tego samego materiału może mieć współczynnik w zakresie od 0, 6 do 0, 2, odwrotnie proporcjonalny do prędkości.

Istnieją zabawki cierne, które naśladują zachowanie pojazdów, takich jak samochody lub ciężarówki. Należy je odciągnąć, aby ich koła mogły rozwinąć mechanizm tarcia i nabrać rozpędu. Po uwolnieniu siły, o których mowa, pozwalają ci iść do przodu.

W innym znaczeniu, tarcia są znane jako nieporozumienia lub konfrontacje, które występują między jednostkami lub grupami. Na przykład: "Tłamszenie się Żydów i Palestyńczyków wywołuje lęk przed wybuchem nowej wojny".

Możemy wreszcie wspomnieć, że Fricción to argentyński zespół rockowy, który wydał dwie płyty od 1985 do 1988 roku .