Rybosomy są organellami komórek . W tych strukturach, w których brakuje błony, przeprowadza się ostatnie etapy syntezy białek .

Skład chemiczny rybosomów jest podawany przez białka związane z rybosomalnym kwasem rybonukleinowym ( rRNA ), który pochodzi z jąderka. Rybosomy mogą być przyłączone do retikulum endoplazmatycznego lub mogą znajdować się w cytoplazmie.

Przy wielkości około 30 nanometrów (nanometr jest równy miliardowej części metra lub podzielony na miliard), rybosomy można zaobserwować tylko przy użyciu mikroskopów elektronowych. W przypadku komórek eukariotycznych rybosomy są nieco większe (około 32 nanometry) w porównaniu z komórkami prokariotycznymi (mniej niż 30 nanometrów).

W każdym rybosomie można rozpoznać dwie podjednostki: większą i mniejszą. Oba wyłaniają się z jądra komórkowego osobno i są połączone ze sobą za pomocą ładunków .

Funkcja rybosomów polega na syntezie białek za pomocą danych genetycznych, które otrzymują z informacyjnego RNA ( mRNA ). Krótko mówiąc, mRNA jest kwasem rybonukleinowym, który zawiera kod genetyczny pochodzący z jądra komórki. W ten sposób określa, w jaki sposób połączyć aminokwasy białek, funkcjonując jako rodzaj wzorca lub modelu do syntezy.

Genetyczny proces, który rozwijają się rybosomy, jest znany jako tłumaczenie . W nim rybosom odpowiada za "odczyt" mRNA, a następnie montuje aminokwasy dostarczane przez transferowy RNA do białka.

Naukowcy wyróżnili 20 aminokwasów . Każdy kodowany jest w kodzie genetycznym przez jeden lub więcej kodonów: w sumie znanych jest 64 kodonów . Kodony są trojaczkami nukleotydów, a rybosomy w procesie translacji pracują z tymi elementami.

Oprócz nanometru w tym polu używana jest również jednostka miary znana jako svedberg, której symbolem mogą być zarówno S, jak i Sv . Ważne jest, aby pamiętać, że nie jest to częścią Międzynarodowego Systemu Jednostek. Jego nazwa została stworzona na cześć Theodora Svedberga, chemika i fizyka pochodzącego ze Szwecji, Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii, wymyślił ultrawirówkę (aparat zainteresowania biochemią, polimerami i biologią molekularną) oraz jego wkład w chemię koloidów.

Jednostka svedberga służy do pomiaru współczynnika sedymentacji makrocząsteczki lub cząstki, gdy przechodzą proces wirowania w normalnych warunkach; Współczynnik ten uzyskuje się przez podział stałej prędkości sedymentacji cząstki lub makrocząsteczki przez przyłożone do nich przyspieszenie. Ważne jest, aby pamiętać, że S wskazuje na wartość czasu: 1S jest równe 10 sekundom podniesionym do -13 . Ponadto jest to jednostka nieaddytywna ; jest to widoczne w przypadku rybosomów eukariotycznych, ponieważ pomimo tego, że zawierają podjednostkę 60S i inną 40S, dają one końcową wartość 80S, zamiast 100S.

Mitochibosomy lub rybosomy mitochondrialne są znane jako jedna z części aparatury do syntezy białek posiadanych przez mitochondria. Jego wielkość może wynosić od 50S do 72S, co można zobaczyć w rodzaju protistów zwanych Leishmania i odpowiednio w rodzaju grzyba zwanego Candida .

Rybosomy widoczne w plastydach (organelli komórek eukariotycznych występujących w algach i roślinach) nazywane są plastydami i przypominają prokarioty . W ten sam sposób, co ten drugi, mierzą 70S, chociaż w swojej głównej podjednostce mają one rRNA 4S, który w prokariotach odpowiada 5S.