Etymologia banału prowadzi nas do języka francuskiego. Termin ten jest używany jako przymiotnik do opisania tego, czego brakuje w treści, jest powierzchowny lub nieistotny .

Na przykład: "Nie rozumiem, dlaczego denerwujesz się za coś tak banalnego ...", "Jestem zmęczony złożonymi książkami i filmami dla intelektualistów: chcę poświęcić wolny czas na bardziej banalną rozrywkę", "Po kilku minutach banalna rozmowa, prezydenci postanowili w pełni zaangażować się w tę sprawę . "

Banał może być czymś codziennym lub małym transcendentalnym . Przypuśćmy, że gazeta donosi, że jeden człowiek dźgnął drugiego po "banalnej dyskusji". Ten kwalifikator odnosi się do przyczyny, dla której konflikt był nieistotny, chociaż jego konsekwencje były poważne (fizyczny atak nożem).

Idea banału jest również używana w opozycji do tego, co ma głębię ; to znaczy do tego, co wymaga pewnego wysiłku umysłowego, aby zrozumieć jego znaczenie lub zinterpretować. Krytyk literacki w tym kontekście może wypowiedzieć się, że książka kręci się wokół "banalnego tematu", nawiązując do małej substancji przedmiotu, którym się zajmuje.

W ten sam sposób możemy wskazać, że przy wielu okazjach ten przymiotnik, który teraz nas zajmuje, używany jest w odniesieniu do osoby. Tak więc mówi się, że ta osoba jest banalna. Chodzi o to, że jest to człowiek, który nie ma głębokich idei, który nie ceni uczuć, który zawsze woli zbędne rzeczy, który pozwala się ponieść jedynie pozorom rzeczy i niczego innego.,

Przypuszcza się, że w ten sam sposób wskazuje się, że poszukuje się tylko konsumeryzmu, że ważniejszy jest estetyzm i podążanie za modą, która cały czas spogląda tylko na Twoją wygodę i nie wahaj się znaleźć stale jego przyjemność.

W takim przypadku możemy ustalić, że osoba określona jako banalna jest również utożsamiana z frywolnymi i powierzchownymi przymiotnikami.

W świecie nauki musimy podkreślić, że używamy przymiotnika, którym teraz się zajmujemy. Mówiąc konkretnie, mówimy o tzw. Banalnych mikroorganizmach. Jest to termin używany w odniesieniu do mikroorganizmów, które mają tę szczególną cechę, że nie powodują żadnego rodzaju choroby. Oczywiście są w stanie zmienić skład elementu, jeśli na nim działają. Tak więc, na przykład, mogą zmieniać skład każdej żywności.

Natomiast koncepcja "banalności zła" została opracowana przez filozofa Hannah Arendt po procesie, który odbył się w Izraelu przeciwko nazistowskiemu wodzowi Adolfowi Eichmannowi . Dla Arendta Eichmann był osobą, która nie analizowała, czy jego działania były "złe" czy "dobre" : nie przejmował się także ich konsekwencjami. Ograniczał się do sprawnego wykonywania poleceń dyktowanych przez swoich przełożonych w celu profesjonalnej promocji. "Banalność zła" może się wydawać, zdaniem filozofa, gdy jednostka ogranicza się do spełnienia swojej roli w systemie bez myślenia o skutkach czynów.