Udar słoneczny jest aktem i wynikiem insolaru, którego pierwsze znaczenie, zgodnie ze słownikiem Royal Spanish Academy ( RAE ), odnosi się do umieszczenia czegoś na słońcu w celu wysuszenia lub promowania jego fermentacji. Koncepcja nasłonecznienia ma jednak wiele zastosowań.

Nazywa się ono nasłonecznieniem dyskomfortu, który człowiek doświadcza, gdy jest nadmiernie wystawiony na działanie promieni słonecznych . Ta ekspozycja zwiększa temperaturę ciała, szczególnie głowy, i powoduje różne zaburzenia.

Udar cieplny powoduje bóle głowy, senność, tachykardię, nudności i wymioty, a nawet w najcięższych przypadkach może prowadzić do drgawek. Gdy ktoś jest insolowany, musi zostać przeniesiony do chłodnego miejsca, a skóra powinna być nawilżona wilgotną gąbką. Ponadto można nakładać okłady z lodu na plecy, szyję i inne części ciała, aby stopniowo odzyskać normalną temperaturę ciała.

Aby uniknąć udaru słonecznego, najlepiej nie narażać się na działanie promieni słonecznych, gdy promieniowanie jest najsilniejsze (od 11 do 16 godzin), często nawilżać zimną wodą, jeść zrównoważoną dietę i używać świeżych, jasnych ubrań.

Z kolei pojęcie nasłonecznienia wspomina o ilości energii słonecznej, jaką powierzchnia otrzymuje w ciągu dnia lub roku. W pierwszym przypadku mówi się o dziennym nasłonecznieniu, podczas gdy w drugim wspomina się o rocznym słońcu .

Aby oszacować nasłonecznienie, można zmierzyć promieniowanie w górnej części atmosfery, zakładając, że nie ma warstwy gazowej lub odwołania do złożonych obliczeń, które uwzględniają wpływ atmosferyczny.