Interesujące jest poznanie etymologicznego pochodzenia tego pojęcia, które teraz nas zajmuje. Musimy więc ustalić, że jest to słowo pochodzące z łaciny, dokładnie z sumy trzech elementów tego języka:
-Przedrostek "ad-", który można przetłumaczyć jako "w kierunku".
- Rzeczownik "thesauros", który jest równoważny "bogactwu".
-Sufit "-ar", który jest używany do nadawania formy czasownikom.
Skarb czasownika wywodzi się od terminu skarb : gromadzenia cennych rzeczy, takich jak pieniądze lub klejnoty. Skarb w tej ramie składa się z przechowywania, gromadzenia, układania w stosy lub posiadania elementów, które mają wysoką wartość, zarówno ekonomiczną, jak i symboliczną .
Na przykład: "Dziękuję Ci za te cudowne chwile, które mnie uczynili: będę cenił tę noc na zawsze", "Nie rozumiem ludzi, którzy chcą skarbować swoje pieniądze w banku przez całe życie: kiedy umrą, nie będą mogli cieszyć się swoim życiem bogactwo ", " Muzeum ogłosiło, że inwestując milion euro i wygrywając aukcję, będziesz w stanie cenić słynny obraz w jego głównej galerii " .
Jednostka lub osoba może cenić przedmioty, które są ekonomicznie wartościowe jako oszczędności . Tak jest w przypadku człowieka, który jako źródło bogactwa gromadzi akcje spółki. Kolekcję można również powiązać ze zbiorem : młody człowiek może cenić koszulki piłkarskie, ponieważ ten sport jest jego pasją.
W ten sposób możemy na przykład stwierdzić, że Muzeum Narodowe Prado w Madrycie (Hiszpania) ma zaszczyt uhonorować jedną z najbardziej kompletnych i najcenniejszych kolekcji dzieł sztuki przez europejskich artystów wszechczasów. I to, kto odwiedza to centrum kultury, będzie miał możliwość zobaczenia fascynujących dzieł takich autorów jak Goya, Velázquez, Tiziano, El Greco, Rafael, Rubens, El Bosco ...
Tak więc ma obrazy o międzynarodowym i historycznym uznaniu, takie jak "La Anunciación" (1430) autorstwa Fra Angelico, "El Jardín de las Delicias" (1503) El Bosco, "La lavatorio" (1548) autorstwa Tintoretto, "El caballero de la dłoń na piersi "(1580) El Greco, " Poddanie Bredy "(1634) Velázqueza, " Las tres Gracias "(1636) Rubensa ...
W każdym razie skarby nie zawsze wiążą się z elementami fizycznymi lub monetarnymi. Wspomnienia, emocje i przeżywane chwile mogą być cenione: to znaczy "utrzymywane" wewnętrznie. W ten sposób kobieta może cenić narodziny swojego dziecka jako najszczęśliwszą chwilę w jej życiu, tak jak stary człowiek gromadzi swoje dziecięce doświadczenia w swoim sercu.
W tym sensie musimy wskazać, że przykładem może być: "Eva z dumą oddaje się bezwarunkowej i namiętnej miłości swojego męża".
Inną możliwością jest cenne przedmioty bez wartości ekonomicznej, ale ważne z punktu widzenia sentymentalnego : notatnik z dzieciństwa, wisiorek z babcią, pióro dziadka itp.
Utrwalanie takich obiektów pozwala człowiekowi nie tylko pamiętać osobę, do której należał, ale także ich nauki, uczucia, które je zjednoczyły, czy też dobre czasy, które dzieliły razem.