Polityka jest działaniem zorientowanym ideologicznie na podejmowanie decyzji przez grupę, aby osiągnąć określone cele. Można go również zdefiniować jako sposób na sprawowanie władzy z zamiarem rozwiązania lub zminimalizowania konfliktu interesów między sprzecznymi interesami, które występują w społeczeństwie. Użycie tego terminu zyskało popularność w V wieku pne, kiedy Arystoteles rozwinął dzieło zatytułowane "Polityka".

Termin pochodzi od greckiego słowa polis, którego znaczenie odnosi się do greckich miast, które tworzyły państwa, w których rząd był częściowo demokratyczny. Należy zauważyć, że to właśnie w tej kulturze ta ludzka potrzeba organizowania życia społecznego i rządów z czasów przodków próbuje sformalizować.

Dyscyplina odpowiedzialna za badanie działalności politycznej nazywa się nauką polityczną, specjaliści tej nauki otrzymują przydomek politologów, a ludzie, którzy zajmują stanowiska zawodowe odpowiedzialne za państwo lub aspirują do nich, określani są jako politycy.

Uważa się, że początki polityki sięgają neolitu, kiedy społeczeństwo zaczyna się organizować w systemie hierarchicznym, a niektóre jednostki przejmują władzę nad resztą. Wcześniej władza po prostu rezydowała w tej, która posiadała największą siłę fizyczną lub w najbardziej inteligentnej grupie. Niektórzy teoretycy twierdzą, że ten rodzaj organizacji można również uznać za formę polityki, więc należałoby przyjąć definicję, że polityka jest tak stara jak sama ludzkość.

Systemy polityczne starożytności były na ogół absolutystyczne, ponieważ całość władzy była w rękach jednego podmiotu. W Grecji istniały także pewne polisy, w których praktykowano częściową demokrację i odbywały się zgromadzenia. Od rewolucji francuskiej system polityczny przeszedł istotną zmianę, gdzie fundamentalnym elementem była konstytucja Stanów Zjednoczonych. Od tego momentu ustanowiono reżimy o cechach demokratycznych, w których proces decyzyjny odpowiada woli powszechnej.

Demokracja jest formą organizacji politycznej, która zyskała popularność w ostatnich dziesięcioleciach, opiera się na państwie wybranym większością na podstawie konstytucji zatwierdzonej przez ludzi, która sprawuje władzę cząstkową i organizacyjną i której celem jest reprezentują idee ludzi wewnątrz i na zewnątrz terytorium. Jest to prawdą teoretycznie, ale w praktyce rzadko jest przeprowadzane w pożądany sposób, ponieważ politycy mają trudności z odłożeniem na bok swoich interesów, aby czuwać nad interesami całego narodu.

Jeśli szukamy definicji tego słowa w Słowniku Nauk Społecznych, zobaczymy, że jest ono denominowane w ten sposób do właściwej akcji politycznej, a polityczne mogą służyć do przymiotnika element związany z nią, siłą polityczną, działaniem politycznym itp. Ze swojej strony DRAE nazywa to sztuką rządzących narodów i wyżej wymienionych przymiotników, jako coś związanego z polityką.

Istnieje wiele aspektów teorii politycznych i ideologii, które można podsumować w dwóch głównych grupach: lewicowych (takich jak socjalizm i komunizm), związanych głównie z równością społeczną i prawicowych polityk (takich jak liberalizm i konserwatyzm). ), które bronią prawa do własności prywatnej i wolnego rynku.

Przez wieki próbowaliśmy wyjaśnić pojęcie polityki i sposoby jej realizacji. Wśród najważniejszych dokumentów znajdują się Platon i Arystoteles . Pierwszy, w swojej pracy "Republika", stwierdza, że ​​sposobem rządzenia ludem było obserwowanie rzeczywistości i testowanie zmian i idealistycznych usprawnień oraz że taka praca powinna być odpowiedzialna za Lepsze istoty tego społeczeństwa. Ze swej strony Arystoteles zaproponował naukowe podejście do polityki, w którym dokonano analizy społecznej, biorąc pod uwagę elementy psychologiczne, kulturowe i społeczne oraz ustanawiając związki przyczyny i skutku. Ponadto wyraził potrzebę stworzenia klasy średniej, która złagodziłaby przepaść między najbogatszymi i najbiedniejszymi. Jego dzieło zwane było także "Republiką".

W 1970 roku to Gramsci, opierając się na starych definicjach, próbował dać odpowiedź na prawdziwą rację bytu polityki. Wyjaśnił, że państwo powinno być pomyślane tak, jakby było organizacją należącą do grupy, która musi reprezentować, aby rozwijać się jak najwięcej, ale że jej rozwój powinien być rozważany w ekspansjach reszty narodów. Powiedział również, że jest rozsądne, że istnieje grupa, która wykonuje hegemonię, ale że nie powinna "wymknąć się spod kontroli", do momentu osiągnięcia społeczeństwa zarządzanego przez system, którego jedynym interesem jest ekonomiczno-korporacyjny . W tym traktacie możemy zrozumieć, że wojny i przemocy jako środka do osiągnięcia celów nie należy uważać za wykonalne.

Również Morin i Kern próbowali to zrozumieć, oferując cenne rozprawy dotyczące sztuki i nauki o polityce. Stanowią ją wielowymiarowym charakterem, który powstaje ze świadomości obywateli i kontestuje takie zagadnienia, jak sens życia naszego gatunku, rozwój społeczeństw, systemy gospodarcze, których używamy, a nawet życie i śmierć. ludzkości i wyginięcie planety, którą zamieszkujemy. Próbował zająć się polityką bardziej zaangażowaną w ochronę środowiska, polityką odpowiedzialności wobec naszego środowiska. Polityka wielowymiarowa, ale nie totalitarna.

Wśród jego propozycji przeprowadzenia tej firmy są: praca na rzecz stowarzyszenia i walka z tym, co dysocjacyjne, utrzymywanie, że emancypacja nie może mieć celu, jakim jest odizolowanie lub zerwanie wcześniej istniejących relacji, ale wdrożenie wspólnego celu, który wymaga pracy zespołowej. Drugą rzeczą, którą proponuje, jest poszukiwanie szczególnej uniwersalności i że należy zwrócić szczególną uwagę na zainteresowanie, które na pierwszy rzut oka wydaje się uniwersalne, ale obejmuje indywidualne potrzeby. Uniwersalność można osiągnąć poprzez serię działań ukierunkowanych na ochronę naszego konkretnego wszechświata, planety.

Ważne jest, aby wyjaśnić, że wszystkie teorie pokrywają się w jednej rzeczy, ponieważ działalność polityczna może stać się rzeczywistością jedynie poprzez ustanowienie norm prawnych, które określają, co jest lub może być zrobione, a czego nie można zrobić na danym terytorium.

Inne znaczenia terminu politycznego

Na koniec podzielimy się innymi formularzami, które odbierają znaczenie tego słowa.

Jako zbiór pomysłów, przekonań lub działań społecznych, które odnoszą się do spraw publicznych lub związanych z władzą. Mówi się o polityce odnosząc się do grupy gubernatorów i ich relacji z grupą, którą rządzą.

Z prawnego punktu widzenia nazywa się to na trzy możliwe sposoby: jako zespół działań opracowanych przez grupę, które umożliwiają tworzenie, planowanie i sprawowanie władzy nad innym; jako walkę i opozycję, którą musi przeprowadzić mała grupa, aby zdominować większą; i wreszcie jako działanie, którego racją bytu jest osiągnięcie precyzyjnego celu: dobra wspólnego (wszystko musi być realizowane ze wspólnym celem osiągnięcia pokoju metodami, które nie obejmują przemocy).

Niektóre teorie polityczne potwierdzają, że nie powinno być ważne, aby rozstrzygnąć, w jaki sposób ustanowiona jest relacja władza-domena, ale w jaki sposób można zrozumieć integrację stron grupy, w tym mniejszości, które w większości przypadków nie są wzięte pod uwagę. Oznacza to analizę i zrozumienie każdej relacji istniejącej pomiędzy członkami indywidualnymi i członkami kolektywu. W ten sposób możemy popaść w nową definicję tego słowa, rozumieć ją jako sztukę integracji, a nie dominacji, jak ma w zdecydowanej większości.