Termin ten wywodzi się od łacińskiego słowa, które z kolei pochodzi od greki i jest rozumiane jako ukryta kpina . Polega ona na tym, aby ludzie rozumieli przeciwieństwo tego, co zostało powiedziane przez pewną intonację lub język ciała.

W tym przypadku ironia służy wykazaniu niekongruencji między oczekiwaniami czytelnika a tym, co ostatecznie się dzieje . Mają tendencję do rozważania skrajnie absurdalnych wątków lub, w niektórych przypadkach, wyjaśniają rzeczywiste sytuacje życiowe w przekonujący, ale dziwaczny sposób, dając czytelnikowi zrozumienie, że sama rzeczywistość jest pełna niedopuszczalnych problemów, które mijają się jako "normalne" i nakłania ich do rozumowania i rozważ zmianę przed możliwymi zdarzeniami .

Są inne przykłady ironii. Jednoznaczne jest rozpoczęcie pracy "Duma i uprzedzenie" autorstwa Jane Austen . Mówi: "Prawdą jest, że jeden człowiek w posiadaniu szczęścia musi szukać kobiety".