Pojęcie wieku, od łacińskiego słowa aetas, ma kilka zastosowań. W tej sposobności interesuje nas jej znaczenie jako każdego okresu, w którym historia ludzkości jest podzielona. Z drugiej strony nowoczesność wiąże się z tym związanym z ostatnimi latami lub czasem mówcy.

Wiek współczesny, w tym kontekście, jest jednym z epok historycznych. Pojęcie konkretnie nawiązuje do okresu, który znajduje się pomiędzy średnim wiekiem a współczesnością .

Zgodnie z tradycją historycy wskazują, że era nowożytna rozwinęła się między piętnastym a XVIII wiekiem . W ten sposób dochodzi do średniowiecza (który rozciąga się od V do XV wieku ) i poprzedza epokę współczesną (od XVIII wieku do współczesności).

Wiele razy pewne wydarzenia historyczne są podejmowane w celu ograniczenia wieków z większą precyzją. W przypadku epoki nowożytnej jej początkiem jest zazwyczaj przybycie Europejczyków na kontynent amerykański ( 1492 ) lub upadek Konstantynopola, który wyznaczył koniec Cesarstwa Bizantyńskiego ( 1453 ). Jeśli chodzi o koniec tego wieku, są tacy, którzy umieszczają go w Rewolucji Francuskiej ( 1789 ), podczas gdy inni mówią o amerykańskiej niepodległości ( 1776 ).

Przewaga rozumu, rozwój komunikacji i nadzieja w toku to niektóre z głównych wartości i kamieni milowych epoki nowożytnej . W nim rozpoczął się rozwój kapitalizmu i umocnienie państw narodowych, które utrwalono w epoce nowożytnej .