Czasownik nagany, który pochodzi od łacińskiego increpāre, nawiązuje do aktu besztania lub besztania surowo . Kiedy się buntuje, ma na celu uzyskanie odpowiedzi lub reakcji od osoby ganionej.

Na przykład: "Mężczyzna zatrzymał swój pojazd na środku ulicy, aby rzucić wyzwanie innemu kierowcy, którego oskarżył o wykonanie złego manewru", "Piłkarz, wściekły, zaczął rzucać wyzwanie dyrektorowi technicznemu w sprawie zmiany", "Kiedy Widział mnie w koszuli mojej drużyny, młody człowiek zaczął mnie skarcić, ale potem się uspokoił " .

Kiedy ktoś angażuje się w upominanie innej osoby, wyraża swoją złość lub dyskomfort dla każdej sytuacji. Weźmy przykład rodzinnego obiadu, w którym w trakcie rozmowy mężczyzna mówi, że kobiety muszą poświęcać się tylko gotowaniu i praniu, ponieważ, ich zdaniem, nie wiedzą, jak zrobić cokolwiek innego. Biorąc pod uwagę taką postawę machismo, dziewczyna, która jest częścią spotkania, denerwuje się i postanawia nagany zwrócić uwagę na przedmiot, wskazując, że ma wyższe wykształcenie, przyjmuje wielką odpowiedzialność w swojej pracy, a także dba o wychowanie swoich dzieci. Publicznie strofując jednostkę, ujawnia więc ignorancję macho.

Czasami nagana pozwala wyrazić irytację i niewiele więcej. W innych sytuacjach może to być jednak pierwszy krok w kierunku konstruktywnego dialogu lub osiągnięcia porozumienia . Nastolatek, zły na przyjaciela, karci go, ponieważ uważa, że ​​działał źle w określonym czasie. Po opanowaniu tego niezadowolenia zbuntowany chłopiec rozumie, że popełnił błąd, przeprasza i zgadza się nie zachowywać w ten sposób ponownie.