Perski to przymiotnik używany do nazwania tego lub innego , który pochodzi z Persji . Tymczasem ten naród znajdował się w rejonie Bliskiego Wschodu, który obecnie należy do Iranu .

Imperium perskie odegrało decydującą rolę we wszystkich aspektach rozwoju ich cywilizacji, takich jak rolnictwo, handel i edukacja. Na przykład sztuka imperialna była koncepcją, która odnosiła się do obowiązku odzwierciedlenia w każdej artystycznej manifestacji interesów i wierzeń władz Imperium ; jedną z jego głównych cech było połączenie kilku form wyrazu kulturowego mieszkańców obszaru gór Zagros.

Chociaż perska sztuka imperialna była odbiciem różnorodnych cech miast zdominowanych przez Imperium, musiała podążać za szeregiem wskazań i poddać się pewnym ograniczeniom, które odeszły od spontanicznej i swobodnej manifestacji, cechy, które ogólnie są aspołeczne dla sztuki,

Persowie mieli sposób postrzegania i interpretowania świata, który zawierał elementy terytorialnych podboju Persji, które miały miejsce po panowaniu Cyrusa II Wielkiego i jego potomków, wśród których była Grecja, Babilon i Egipt.

W odniesieniu do ich religii, miało swój początek w głoszeniu Zaratustry, proroka, który założył Mazdaizm, religię, która ma Ahura Mazdę jako twórczość bóstwa całości i reprezentanta dobra, przeciwieństwa do Angry Mainyu, destrukcyjnej i złośliwej postaci. Avesta była świętą księgą tej religii, która obracała się wokół istnienia takich antagonistycznych postaci. Uważa się, że Zaratustra głosił po części z Iranu i Azji Środkowej w szóstym wieku pne. C., w tym czasie Persowie przyjęli swoją doktrynę.

Język perski używany w okresie Achemenidów, rozumiany między latami 600 a 300a. C., nazywa się stary perski . Jest to język, który poprzedza Środkowy Pers ; Ma struktury gramatyczne i archaizmy typowe dla starożytnego Iranu. Większość inskrypcji w starożytnym języku perskim znajduje się w serii królewskich pieczęci i glinianych tabliczek znalezionych w Egipcie, Iranie, Turcji i Iraku, a napis Behistun jest jednym z najważniejszych.