Etymologia bełkotu odnosi się do francuskiego słowa, które odnosi się do tekstu lub splątanej lub mylonej mowy . Etymologiczne pochodzenie znajduje się jednak w greckim wyrażeniu katà Matthaîon, co tłumaczy się jako "według Mateusza" . Jest to związane z opisem genealogii, którą Mateusz Apostoł tworzy na początku swojej ewangelii.

Idea bełkotu w ten sposób odnosi się do skomplikowanego i trudnego do zrozumienia języka, z zagmatwanymi ideami. Ten, kto wyraża się bełkotem, robi to w niejasny sposób.

Na przykład: "Nowy esej niemieckiego filozofa składa się z różnych bełkot, które nie dostarczają niczego interesującego", "bełkot pracodawcy nie pomógł przynieść spokoju robotnikom", "Prezydent ogłosił bełkotliwym przemówieniem" plan gospodarczy na przyszły rok . "

W języku potocznym pojęcie bełkotu stosuje się w odniesieniu do zaburzenia, imbroglio lub zamieszania : "To, że miasto organizuje festiwal filmowy, a turniej piłki nożnej w tym samym dniu generuje bełkot", "Nowy front polityczny po lewej stronie jest bełkot, który łączy przywódców niewiele mających ze sobą wspólnego "" Odurzenie ośmiu graczy i trzech członków sztabu szkoleniowego spowodowało bełkot w klubie ".

Ważne jest, aby pamiętać, że gatunek słowa "bełkot" jest męski (nazywa się "bełkotem", a nie "bełkotem" ) i że jest to niezmienny termin w liczbie (wyrażony w ten sam sposób w liczbie pojedynczej i mnogiej: "Bełkot", "jakiś bełkot" ).