Idea wyniku może być użyta w odniesieniu do rozwiązania lub zakończenia konfliktu lub fabuły historii. W narracji lub pracy dramatycznej wynikiem jest kulminacja (kulminacyjna instancja).

Na przykład: "Spodobała mi się nowa powieść niemieckiego pisarza, chociaż wynik rozczarował mnie nieco", "Jutro będzie wynikiem najbardziej udanej serii telewizyjnej z ostatnich czasów", "Konfrontacja między rządem i związkami mogłaby mieć nieuchronny wynik . "

Narracja zawiera wstęp, w którym przedstawione są postacie i wydarzenia oraz powstaje centralny konflikt. Potem pojawia się węzeł, który wiąże się z większą złożonością wydarzeń i rozwojem różnych intryg. Ostatnia część narracji to zakończenie, w którym węzeł "odkrywa" i rozwiązuje różne problemy historii.

W uproszczeniu można powiedzieć, że w pewnej historii podejście przedstawia nam trzech głównych bohaterów: młodego człowieka, dziewczynę i starszego mężczyznę. Młodzieniec i dziewczyna są zakochani i planują się pobrać, podczas gdy drugi mężczyzna odczuwa nieodwzajemnioną miłość do dziewczyny. W wątku tej opowieści starszy mężczyzna porywa dziewczynę, co doprowadza młodego człowieka do desperackich poszukiwań. Wreszcie wynik: młody mężczyzna znajduje swoją dziewczynę, ratuje ją i małżeństwo. Tymczasem porywacz trafia do więzienia. Jak widać, wynik pozwala rozwiązać konflikt węzła i zamyka narrację .