W oparciu o łacińskie słowo referens, pojęcie odniesienia służy wspominaniu osoby lub przedmiotu, który odnosi się do czegoś lub odzwierciedla związek . Termin ten jest często używany do określenia osoby, która się wyróżnia i dlatego jest wykładnikiem lub symbolem w określonym obszarze. Na przykład: "Manu Ginóbili to maksymalne odniesienie argentyńskiej koszykówki", "Drużyna potrzebuje referencji, która może przejąć presję najmłodszych graczy", "Zamordowany lider jest odniesieniem do tureckiej partii socjalistycznej" .

Jeśli obserwujemy to ostrożnie, natura powtarza we wszystkich swoich gatunkach hierarchiczną strukturę, która zgodnie z oczekiwaniami składa się z co najmniej dwóch części: jednej stanowiącej większość następującą po drugiej, utworzonej przez kilka osób (czasami tylko jedną) poprowadź resztę. W kategoriach stworzonych przez człowieka, stada zwierząt podążają za ich przywódcami, pszczoły robotnice pracują, aby wyżywić i opiekować się swoją królową, a ludzie polegają na decyzjach naszych rządów.

Ale od urodzenia poddajemy się relacjom, w których panuje władza ; Nasi rodzice lub opiekunowie są referencjami, które musimy naśladować, aby nauczyć się chodzić, jeść, rozmawiać i współdziałać z innymi żywymi istotami, a także z przedmiotami, które nas otaczają. Przykłady, które nam dają, są liczne i mają bardzo różnorodne cechy, a pomieszanie w jednej grupie wszystkich ich wpływów jest jednym z najgorszych i pierwszych błędów popełnianych przez ludzi.

Ojciec, który działa odpowiedzialnie i wykorzystuje swoje pieniądze, aby zapewnić wygody i możliwości rodzinie (bez wchodzenia w szczegóły) może być dobrym punktem odniesienia dla jego dzieci w zakresie tego, jak przejąć obowiązki; Jeśli jednak ten sam człowiek popiera złe traktowanie zwierząt lub drwi z ludzi, którzy mają bardzo oczywiste wady fizyczne, lub jeśli gardzi osobnikami innych ras, ten aspekt nie powinien być używany jako odniesienie .

Poza rodziną nastolatki zazwyczaj szukają referencji u znanych osób, zwłaszcza u muzyków i sportowców. Ponownie, gdyby skupili się wyraźnie na profesjonalnym aspekcie gwiazd, nie byłoby problemu z braniem ich za przykłady do naśladowania. Jednak fanatyzm powoduje zdolność rozróżniania między człowiekiem a ikoną, która ma być zamazana, co generuje bezkrytyczną i niebezpieczną adorację, zamieniając bożków w bezwzględne odniesienia.

Jednakże w dziedzinie semiotyki nazywa się ją jednym z elementów składających się na znak oparty na konkretnym i rzeczywistym przedmiocie, do którego się odnosi. Referentem znaku drzewa, by wymienić konkretny przypadek, jest element fizyczny złożony z pnia, gałęzi, liści itp.

Znaki są kształtowane przez znaczenie, znaczącą i referencyjną . Niektóre znaki nie mają jednak znaczenia językowego, jak np. Imiona własne. Nazwa "Carlos" nie odnosi się do jednej osoby lub przedmiotu niezmiennego, ale jest wiele osób o tej samej nazwie.

Charles Sanders Peirce definiuje znak językowy jako trójstronną całość. Znaczącym jest materialne wsparcie (uchwycone przez zmysły), znaczenie to obraz mentalny (abstrakcja znaku), a referent jest obiektem rzeczywistym .

Peirce klasyfikuje znaki na różne sposoby w zależności od ich związku z referencją. Kiedy znak ma pewne podobieństwo lub analogię do referenta, nazywa się ikoną (posąg może być ikoną reprezentującą osobowość).

Jeśli znak ma bezpośredni związek z referentem, jest klasyfikowany jako indeks . Plama na suficie, na przykład, może być wskaźnikiem wilgotności.

Symbol w końcu jest znakiem, który ma arbitralne lub konwencjonalne powiązanie z jego odpowiednikiem, takie jak słowa pisane lub mówione.