Mythomaniac to przymiotnik odnoszący się do tego, co należy do mitologii . Termin pochodzi od francuskiego mitomania .

Z kolei mitologia jest zaburzeniem psychicznym polegającym na kłamaniu w sposób kompulsywny i patologiczny . Mythoman falsyfikuje rzeczywistość, aby uczynić ją bardziej znośną i może nawet mieć zniekształcony obraz samego siebie, zwykle z delirium wielkości (która wytwarza wielką odległość od prawdziwego obrazu).

Zwykle mitomaniak kłamie, nie oceniając konsekwencji swoich kłamstw . Właśnie dlatego przyjmuje to zachowanie jako podstawę swojej roli w społeczeństwie i tworzy fałszywe systemy, które podtrzymują wszystkie jego oszustwa.

Na przykład: "Juan jest mitomańczykiem: zawsze mówi o swoich podróżach po całym świecie, ale nie ma nawet paszportu", "Jedno jest powiedzieć, pobożne kłamstwo, innym jest zostać mitomankiem", " Prawda jest taka, że nie wiedziałbym, jak działać, gdybym miał krewny z mitologii " .

Dzieci i młodzież mogą stać się mitomanami, gdy mają niestabilną osobowość, a ich rodzice są nadmiernie wymagający. Próbując spełnić życzenia swoich rodziców i otoczenia społecznego, popełniają częste kłamstwa.

Mythoman ma kłamać, zdobywać prestiż, manipulować innymi lub szkodzić. Ważne jest, aby pamiętać, że nie jest to nieszkodliwe zaburzenie, ale że mitomania ma negatywny wpływ zarówno na cierpiącego, jak i na jego otoczenie.

Ci, którzy kłamią, napotykają na wielkie sytuacje stresowe, ponieważ muszą utrzymać całą sieć nierealności, które ostatecznie warunkują ich życie i stosunki społeczne.

Mythomania jest również nazywana fantastyczną pseudologią i chociaż nie ma zbyt wiele dokumentacji na temat tego zaburzenia, ponieważ istnieje wiele innych, uważa się, że jeden na tysiąc nieletnich cierpi z tego powodu lub ma tendencję do cierpienia. Ponadto pojawia się zwykle w dzieciństwie i dotyka osób obu płci w równej proporcji.

Niektóre z charakterystycznych cech mitomanii są następujące:

* bezpośrednio zmienia ośrodkowy układ nerwowy;

* Kłamstwa nie zawsze są całkowicie oderwane od rzeczywistości i bardzo często są oparte na prawdopodobnych wydarzeniach dla tych, którzy je wymyślili. Z drugiej strony istnieje możliwość uzyskania mitomana, aby wyznał jego oszustwa, chociaż to sprawi, że poczuje się oburzony;

* zachowanie bycia opartym na kłamstwie rozciąga się w czasie i nie polega na reakcji na konkretny fakt, ale staje się cechą osobowości, która nie zawsze wydaje się być w stanie usprawiedliwić się (mitomaniak nie tylko kłamie, gdy czuje się osaczony, ale że przychodzi moment, w którym kłamstwa zyskują więcej siły niż prawdy);

* Wymyślone historie często stawiają mitomana na pozycji sukcesu, ponad jego rzeczywistością, jakby przez fantazję prowadził życie, które chciałby mieć.

Z drugiej strony, warto zauważyć, że wiele razy mitomanik zaczyna wierzyć w swoje własne historie i mieszać je ze swoim prawdziwym życiem. Są to fałszywe wspomnienia, które na ogół składają się z opowieści o wielkich czynach lub strasznych czynach, zgodnie z potrzebami ich autora; Wielokrotnie pojawia się mitomanii, aby dać człowiekowi możliwość skierowania zawartego gniewu na jedną lub więcej osób, które go skrzywdziły, aw tych przypadkach kłamstwa są zemstą, której nie dokonał w rzeczywistości.

Potencjalnych konsekwencji mitomania nie należy lekceważyć, ponieważ nie jest to zwykła tendencja do modyfikowania rzeczywistości fikcyjnymi opowieściami ; Kiedy mitomaniak traci kontrolę, nie tylko wszystkie jego związki zawodzą całkowicie, ale może popełnić przestępstwo nawet nie będąc tego świadomym.