Definicja kubizm

Kubizm jest szkolną i estetyczną teorią sztuk plastycznych i wzornictwa. Charakteryzuje się użyciem geometrycznych kształtów, takich jak sześciany, trójkąty i prostokąty.

Jako punkt wyjścia ruchu możemy wskazać "Las señoritas de Avignon" Pabla Picassa, w 1907 roku. Od tego czasu kubizm zaproponował nową formę sztuki ; gdzie forma, perspektywa, ruch i przestrzeń były bohaterami, ale były rozumiane w sposób estetyczny, bardzo odmienny od tego, który poprzednio znany. To była mentalna sztuka, to znaczy, że oddziela się od interpretacji lub podobieństwa do natury.

Ważne jest, aby zaznaczyć, że była to pierwsza awangarda, która pojawiła się w grafice, która zdecydowanie przeciwstawiała się ruchowi w szczycie chwili, Renesansowi, gdzie nadano mu fundamentalne znaczenie dla perspektywy . W kubizmie zniknął i rozpadł się na linie i powierzchnie; Ten nowy sposób rozumienia perspektywy nazwano wieloraką perspektywą. Nie ma już jednego punktu widzenia, ani nie ma poczucia głębi ani szczegółów.

W tym ruchu występują dwie dobrze zróżnicowane fazy :

* Kubizm analityczny : jest również znany jako czysty kubizm i jest najbardziej złożony do zrozumienia. Opiera się na rozkładzie kształtów i figur geometrycznych w celu ich analizy i uporządkowania w inny i rozłożony sposób.

* Syntetyczny kubizm : podążał za poprzednim nurtem i opierał się na rekompozycji obiektów, to znaczy nie na szczegółowej analizie ich form, ale na uchwyceniu istoty ich fizjonomii. Ci artyści podkreślili najważniejsze części figury poprzez dominujące kolory i kształty. Na tym etapie technika kolażu i wykorzystanie elementów życia codziennego, co pozwala nam zaoferować globalny obraz oferujący konkretne odniesienie.

Na koniec należy dodać, że pojawienie się fotografii na scenie było podstawą absolutnego wyzwolenia grafiki. Obrazując rzeczywistość dokładniej niż malarstwo, pozwolił , by stała się bardziej abstrakcyjna, odbierając ciężar reprezentowania rzeczy, jakie pojawiają się w rzeczywistości, aby je transkrybować.

Zalecane