Proton pochodzi od greckiego słowa oznaczającego "pierwszy" . Jest to cząsteczka subatomowa z dodatnim ładunkiem elektrycznym, która razem z neutronami tworzy jądro atomów . Liczba atomowa protonu określa właściwości chemiczne tego atomu.

Proton musimy wyjaśnić, że został odkryty we wczesnych stadiach XX wieku przez naukowca Ernesta Rutherforda. Szczególnie w roku 1918, kiedy ogłosił istnienie tego elementu. Inne postacie poruszające tę kwestię to JJ Thompson lub Eugene Goldstein.

W przypadku dziedziny chemii konieczne jest podkreślenie faktu, że kiedy mówimy o protonie, odnosimy się do kilku możliwych elementów. Z jednej strony może to być kation wodoru i może być również użyty jako liczba atomowa protonów posiadających dany atom.

Protony są sklasyfikowane w kategorii barionów (cząstki subatomowe utworzone przez trzy kwarki). W szczególnym przypadku protonów składają się z dwóch kwarków powyżej i jednego kwarka poniżej. Jego odpowiednikiem antymaterii jest antyproton lub proton ujemny o tej samej wielkości ładunku, ale o przeciwnym znaku.

Działanie siły elektromagnetycznej powoduje, że ładunek protonu jest przeciwny i równy (w wartości bezwzględnej) ładunkowi elektronu.

Właściwości protonów umożliwiają spektroskopię magnetycznego rezonansu jądrowego, technikę polegającą na zastosowaniu pola magnetycznego do substancji w celu wykrycia istniejącej skorupy wokół protonów w jądrze. Z tych informacji można zrekonstruować strukturę badanych cząsteczek.

Ten rodzaj techniki jest możliwy, ponieważ proton ma spin (wewnętrzny moment pędu), a zatem moment magnetyczny. Proton jest również zgodny z zasadą wykluczenia.

Zwykle mówimy o protonach i elektronach w tym samym czasie, które mają tę cechę, że są przeciwne.

Przede wszystkim należy podkreślić, że protony mają szereg cech, które je definiują i odróżniają od innych. W szczególności są one: mają ładunek dodatni, można je znaleźć w jądrze rozpatrywanego atomu, a liczba masowa jest wynikiem dodania protonów i neutronów.

Po drugie, jak wspomnieliśmy wcześniej, elektrony są przedstawiane w przeciwieństwie do protonów i są definiowane przez te oznaki tożsamości: nie mają tego, co byłoby ustaloną pozycją, mają ładunek ujemny, mają masę tak małą, że w zasadzie nie znaczącą. i to sprawia, że ​​łączą się z masą ... Do tego wszystkiego musimy dodać fakt, że mają one szczególną właściwość, że znajdują się w orbitalach d, f, s i p.

Z drugiej strony, fizyka jądrowa wykorzystuje protony w akceleratorach do atakowania jąder i tworzenia podstawowych cząstek.

W dziedzinie fizyki i chemii proton jest kationem wodoru. W tym sensie kwasy są przekaźnikami protonowymi, a zasady są receptorami protonowymi.