Akcent jest określany jako artykulacja głosu, która umożliwia wyróżnienie przez wymowę sylaby słowa. To rozróżnienie między sylabami można osiągnąć poprzez użycie wyższego tonu lub wyższej intensywności.

Możliwe jest rozróżnienie między różnymi klasami akcentów. W tej sytuacji skupimy się na akcentie diakrytycznym, zwanym również akcentem emfatycznym, ponieważ odwołuje się do akcentu na wymowę, aby rozróżnić dwa pojęcia.

Akcent diakrytyczny, który na piśmie wymaga użycia tyldy (linii ukośnej), rozróżnia toniczną sylabę od nieakcentowanej sylaby, przyczyniając się do różnicowania dwóch znaczeń.

Zazwyczaj akcent diakrytyczny stosuje się w przypadku monosylabów stosowanych w różny sposób. Możemy przeanalizować sprawę bardziej . Jeśli to jednoosobowe słowo nosi akcent diakrytyczny z odpowiadającymi mu tyldami, jest to przysłówek porównawczy: "Walter jest młodszy od Daniela", "Argentyńska powierzchnia jest większa niż chilijska" . Z drugiej strony, gdy nie ma akcentu diakrytycznego, jest to kombinacja: "wyraziłem zamiar opuszczenia urzędu, ale nie pozwolili mi", "Poszukałbym cię, ale nie mogę" .

Pośród monosylab znajdujemy długą listę przykładów, w których trzeba uciec się do akcentu diakrytycznego, aby osiągnąć zróżnicowanie, jakiego potrzebujemy. Przykłady tego są następujące:
-De / Dé. W pierwszym przypadku nie ma tyldy, ponieważ jest to przyimek, a w drugim jest to, że jest to czasownik formy czasownika "dawać".
-El / El. Pierwszy termin nie ma tego akcentu, ponieważ po prostu działa jako artykuł. Druga robi, ponieważ jest używana jako zaimek osobowy.
-Te / Herbata. Pierwszy nie ma akcentu diakrytycznego, ponieważ działa jako zaimek osobowy, podczas gdy drugi niesie go, ponieważ działa jako rzeczownik. W szczególności to drugie słowo nadaje nazwę typowemu naparowi Wielkiej Brytanii.

Użycie akcentu diakrytycznego pojawia się również w zaimkach wykrzyknikowych i zaimkach pytających, aby odróżnić je od koniunkcji i zaimków względnych . Słowo, gdy z akcentem diakrytycznym jest zaimkiem pytającym: "Kiedy zwrócisz pieniądze?" Kiedy bez akcentu jest to spójnik: "Ostatni miesiąc jest, kiedy było cieplej" .

Ważne jest dla nas jasne, że akcent diakrytyczny staje się bardzo istotnym narzędziem, jeśli chodzi o prawidłowe zrozumienie tekstów, które są przed nami. I to właśnie między innymi sprawi, że odróżnimy to, co napisane słowa mają to samo znaczenie.

Oprócz wskazanej rzeczy musimy wiedzieć, że ten rodzaj akcentu, który zajmuje nas, gra również pierwotny papier w innych językach, które nie są kastylijskie. Na przykład w Walencji ma kluczowe znaczenie, jeśli chodzi o odróżnianie słów, które są napisane tak samo, ale mają różne znaczenia. I czy to, jak pokazano, nie jest tym samym "być", co jest potomstwem owcy, "być", co jest sposobem przysłówkowym lub może oznaczać "bogactwo".