Odkupienie jest pojęciem, którego rdzeń etymologiczny znajduje się w redemptio, łacińskim słowie. Chodzi o akcję i konsekwencje odkupienia (uratowanie lub uratowanie kogoś, zakończenie kary, uwolnienie czegoś, co zostało obciążone hipoteką lub zajęte).

Pogłębiając w etymologii terminu "odkupienie", zauważamy, że w czasowniku "odkupić" widzimy łaciński przedrostek "re" i czasownik "émere", które razem dają pojęcie "kupowania lub nabywania". Można to wykorzystać do lepszego zrozumienia działań Jezusa Chrystusa, ponieważ powrócił on do ludzi, którzy byli w stanie wolnym od grzechów w przeszłości, i dlatego musiał dać coś w zamian, nic więcej i nic mniej niż jego własny życie

Można powiedzieć, że Odkupienie jest ceną, którą Jezus Chrystus przyjmuje i płaci przed Bogiem, aby ludzie mogli zostać odkupieni i osiągnąć inny stan, dochodząc do Królestwa Bożego .

Poprzez Odkupienie, zawsze zgodnie z doktryną chrześcijańską, ludzie są przebaczani za swoje grzechy i mogą osiągnąć życie wieczne. Odkupienie zakłada pojednanie z Bogiem i błogosławieństwo.

To poświęcenie Jezusa jest wspomniane w przedmowie paschalnej religii katolickiej, która stwierdza, że ​​ze swoją śmiercią był w stanie przezwyciężyć grzech i że zmartwychwstał, by zwyciężyć śmierć. W dziedzinie liturgii, prefaces są modlitwami, które kończą ofiary (punkt Mszy, w którym chleb i wino są ofiarowane Bogu) i przedstawiają kanon Mszy, gdzie znajduje się poświęcenie (moment w którym chleb i wino stają się odpowiednio ciałem i krwią Jezusa).

W tej modlitwie przypomina się, że Chrystus ofiarował swoje własne życie, aby grzechy ludzi zostały odpuszczone poprzez pakt, który demonstruje jego bezwarunkową miłość do innych i jego pragnienie szerzenia bezinteresownej lojalności . Odkupienie nie powinno być rozumiane jako zwykły symbol lub fakt, który ma początek i koniec, ale jako zaproszenie do refleksji i poprawy we wszystkich możliwych aspektach, aby bardziej sprawiedliwie wykorzystać naszą wolność .