Abulia to pojęcie, które pochodzi z języka greckiego. Termin odnosi się do braku lub zmniejszenia energii, siły lub woli . Na przykład: "Abulia rządu w momencie rozwiązywania problemów sąsiadów jest zaskakująca", "nie rozumiem apatii niektórych młodych ludzi", "Szkoła wywołuje u mnie apatię" .

Abulia jest związana głównie z motywacją i może pojawiać się w wieku dojrzewania . Ten młody człowiek, który cierpi na apatię, nie ma powodu, aby podejmować działania lub podejmować decyzje: dlatego pozostaje bierny i bezwładny . W bardziej zaawansowanych stopniach apatii interwencja psychiatry może być konieczna do leczenia osoby.

W języku potocznym idea apatii u nastolatków jest używana do określenia braku pragnienia młodej osoby do zrobienia czegoś. Weźmy przypadek chłopca, który jest przekonany, że chodzenie do szkoły nie przynosi mu żadnych korzyści. Młody człowiek uważa, że ​​wiedza przekazywana przez jego nauczycieli nie działa i uważa, że ​​spędzanie kilku godzin w placówce oświatowej jest bez znaczenia. Ze względu na apatię młodzieńczą chłopiec nie wykonuje zadań wskazanych przez nauczycieli, nie uczestniczy w zajęciach i nie uczy się nawet do egzaminów.

Jako stan kliniczny, który wymaga profesjonalnego leczenia, abulia może obejmować problemy z rozpoczęciem i podtrzymaniem ruchów, trudnościami w połykaniu jedzenia, brakiem apetytu i ograniczeniem interakcji społecznych. W takich przypadkach lekarz musi postawić diagnozę i zaproponować kroki, które należy podjąć, aby osoba mogła odzyskać zdolność do działania i inicjatywy.

Ważne jest, aby pamiętać, że w dziedzinie psychiatrii abulia nie jest dobrze znanym zespołem, ponieważ niektóre diagnozy wskazują na inne zaburzenia lub dlatego, że nie wszystkie osoby, które prezentują ten obraz, uważają go za warty leczenia przez profesjonalistę. Jednakże, jak zostało to wyrażone w poprzednim paragrafie, najpoważniejsze przypadki wykraczają daleko poza pozorny brak woli lub inicjatywy podejmowania decyzji, ponieważ staje się ona prawdziwą unieważnieniem mentalnej i fizycznej blokady .

W odniesieniu do symptomów apatii u nastolatków właściwie możemy wyróżnić dwa dobrze określone: prokapitalizacja, postawa ludzi, którzy systematycznie odkładają swoje zobowiązania, mimo że mają czas na ich przestrzeganie w odpowiednim czasie; apatia, stan zmęczenia, który rozciąga się z czasem.

W odniesieniu do braku woli nie wolno nam zapominać, że nie jest to jedynie przejaw chwilowego lenistwa, który można rozwiązać za pomocą odpoczynku lub unieważnić przez nałożenie przez osoby trzecie: jest to głęboka pustka, której odczucie pacjentowi myśli, że nie może uciec . Ponadto ta niezdolność do realizacji projektów, które mogą wydawać się proste dla innych osób, wpływa zarówno na dziedzinę zawodową i edukacyjną, jak i personel.

Wszystko to skłania specjalistów do myślenia, że apatia nastolatków może być oznaką zaburzeń nastroju lub depresji . Kiedy złe samopoczucie trwa przez czas nieokreślony i wydaje się, że nie ma rozwiązania, bardzo ważne jest, aby osoby bliskie cierpiącemu skontaktowały się z psychoterapeutą lub psychiatrą w celu postawienia diagnozy i rozpoczęcia leczenia.

Niestety, wielu rodziców i opiekunów nie rozumie powagi powyższych znaków, ale przypisuje brak woli nieodpowiedzialności i upomina się o to ich dzieci, tym samym pogarszając sytuację i niebezpiecznie opóźniając interwencję specjalisty. Biorąc pod uwagę, że dojrzewanie jest tak trudnym etapem, przez który niektórzy mogą przejść, żadne negatywne znaki nie powinny być ignorowane.