Łaciński termin solitarĭus wywodził w naszym języku pojedynczy przymiotnik. Pojęcie wspomina osobę, która nie zawarła małżeństwa lub ma stabilną sentymentalną więź . Zatem jedna osoba nie jest parą .

Na przykład: "Mój syn jest samotny i nadal mieszka ze mną", "Byłem samotny od kilku miesięcy", "Lubię jedno życie: nie muszę nikomu udzielać wyjaśnień i mogę wyjść, kiedy chcę" .

W ścisłym sensie singiel to ten, który się nie ożenił . W tym sensie samotność jest państwem cywilnym . W każdym razie często mówi się, że osoby, które się spotykają, nie są samotne, niezależnie od tego, czy zawarły małżeństwo . Osoba, która zawarła związek małżeński, a następnie rozwiodła się, jest ponownie samotna, chociaż może być również opisana jako rozwiedziona lub oddzielona .

Do tego wszystkiego możemy dodać, że istnieje również mit o tym, co jest znane jako "kawaler złota" lub "samotna dama złota". Jest to termin używany w odniesieniu do mężczyzn lub kobiet, którzy nie są w parach i którzy są bardzo "pożądani", to znaczy, gdyby chcieli, mieliby długą listę możliwości znalezienia lepszej połowy.

Co sprawia, że ​​są uważane za "złote"? Zasadniczo są bardzo atrakcyjne, mają dobrą pracę, mają wysoką ekonomię, mają właściwości, mają przyjemny charakter ...

W związku z tym ustalono, że znane postaci, takie jak Tamara Falcó, córka Isabel Preysler; Evan Spiegel, współzałożyciel aplikacji Snapchat; model Nieves Álvarez; piłkarz Cristiano Ronaldo, aktor Leonardo DiCaprio ...

Dokładnie jest taki film, który kręci się wokół tego typu kawalera. Mamy na myśli "Artura, złotego kawalera". Jest to romantyczna komedia z 1981 roku, wyreżyserowana przez Steve'a Gordona z udziałem Dudley'a Moore'a i Lizy Minnelli.

Opowiada historię samotnego i samotnego syna bogatej rodziny, która żyje dzięki wszelkim wygodom i luksusowi dzięki dochodom rodziców. Jednak ci, zmęczeni swoim nastawieniem, ustanawiają małżeństwo dla wygody z celem, który może odziedziczyć fortunę, a nawet ją zwiększyć. I zaakceptuje umowę, dopóki nie spotka młodej kobiety o skromnym pochodzeniu, która w końcu zakochuje się w sobie.

Samotność nie jest sama w sobie dobra ani zła. Dla wielu osób bycie singlem pozwala cieszyć się większą wolnością; dla innych brak sentymentalnego partnera wywołuje udrękę lub smutek. Ocena singleness zależy od każdej osoby i jest zwykle związana z wiekiem, kontekstem kulturowym i innymi czynnikami.

Ważne jest, aby pamiętać, że dana osoba może być osobą pojedynczą z wyboru lub mimowolnie . Są ludzie, którzy decydują się nie formalizować sentymentalnych więzi, ale są także podmioty, które są samotne, ponieważ chcą wejść w poważną i formalną relację, ale nie znajdują właściwego partnera.

Pomimo nalegań i pragnień naszych rodziców i dziadków, współczesne życie coraz bardziej promuje jedność, aby w pełni cieszyć się naszą wolnością i mieć zdolność do wykonywania na profesjonalnym poziomie. Chociaż wielu ludzi wychodzi za mąż i ma dzieci tuż po latach dwudziestych, nie wszystkie z nich mogą odpowiednio połączyć swoje powołanie z życiem jako para i ojcostwo, dlatego kończą je odkładając na bok, aby nie zaniedbywać swojej rodziny.

Kiedy małżeństwo staje się przeszkodą w osiągnięciu marzeń, wtedy singleness wydaje się bardziej kuszącą lub rozsądną opcją. Oczywiście, biorąc pod uwagę presję społeczną dotyczącą związku i prokreacji, nie jest łatwo podjąć decyzję o skupieniu się na sobie, ponieważ jest to zwykle interpretowane jako smutna i samolubna postawa.

Jak wspomniano powyżej, bycie singlem nie zawsze ma miejsce z wyboru, ale niektórzy ludzie po prostu nie krzyżują się z drugą połówką, mimo że próbują tego bez odpoczynku. Z drugiej strony, nie powinniśmy zapominać, że wielu radzi, aby tego nie szukać, ale aby życie pozwalało nam na to spontanicznie.

Kiedy para ma dziecko bez ustanowienia formalnej więzi, ich członkowie są uważani za samotnych rodziców . W rzeczywistości matka, która musi dbać o swoje dziecko przed zniknięciem lub wyobcowaniem ojca, jest znana jako samotna matka .

Samotni rodzice muszą napotkać szereg bardzo szczególnych przeszkód, które nie zawsze są związane z samym faktem. Jednym z nich jest pogarda dla innych rodzin, na przykład w szkole lub środowisku pracy. Uprzedzenia i plotki mogą poważnie utrudniać codzienne życie samotnemu rodzicowi, zwłaszcza gdy sugerują, że ich dzieci nie cieszą się pełnym życiem.

Jednakże, tak jak w innych przypadkach, wyzwanie wychowania dziecka bez partnera może stworzyć nadludzką siłę, która promuje doskonałe wychowanie, jest bardziej kompletna i zdrowa niż wiele pozornie doskonałych rodzin, gdzie brak komunikacji unieważnia obecność jedna lub obie figury ojcowskie lub ciągłe dyskusje niszczą życie emocjonalne dzieci.