Pierwszą rzeczą do zrobienia, aby zrozumieć znaczenie anachronicznego pojęcia, jest odkrycie jego etymologicznego pochodzenia. W tym przypadku możemy ustalić, że jest to słowo wywodzące się z języka greckiego, dokładnie z "anachronikós", które jest wynikiem sumy następujących ograniczonych części:
-Przedrostek "ana-", który można przetłumaczyć jako "przeciw" lub "około".
- Rzeczownik "cronos", który jest imieniem boga czasu.
-Sufit "-ikos", który jest synonimem "względny wobec".

Anachroniczny przymiotnik jest używany do opisania tego, co ma anachronizm : to znaczy, że jest niezgodny z czasem, w którym się pojawia . Są to elementy, które ze względu na ich stan lub charakterystyczne cechy są typowe dla innego czasu.

Istnieją dwa główne typy anachronizmów. Kiedy stary komponent znajduje się w późniejszym czasie, mówimy o parachronizmie . Przypuśćmy, że filmowiec, w 2015 roku, zdecyduje się rozprowadzić swój nowy film na kasetach z taśmą magnetyczną ( VHS ). Ta decyzja jest anachroniczna, ponieważ w XXI wieku kasety wideo VHS nie są już używane. Zamiast tego logiczne byłoby rozpowszechnianie na Blu-ray, DVD lub innych formatach cyfrowych.

Inny rodzaj anachronizmu oznacza, że ​​komponent pewnego czasu znajduje się w poprzedniej epoce. Niektórzy nazywają ten anachronizm prochronizmem, chociaż Royal Spanish Academy ( RAE ) nie uwzględnia tego terminu w swoim słowniku. Przypadek tego typu anachronizmu ma miejsce, gdy w filmie o Starożytnym Egipcie, który ma miejsce podczas budowy Wielkiego Sfinksa w Gizie, pojawia się postać prowadząca samochód. Ten element jest anachroniczny: jest to prochronizm, ponieważ samochody zostały wynalezione tysiące lat po tym czasie.

Anachroniczne elementy mogą pojawić się w życiu codziennym. Wysyłanie listów papierowych pocztą można uznać za praktykę anachroniczną, biorąc pod uwagę istnienie poczty elektronicznej . To samo można powiedzieć o tym, kto porusza się konno, gdy istnieje wiele pojazdów mechanicznych, które pokonują duże odległości.

Ciekawostką jest, że w kinie pojawiały się anachronizmy, które nie zostały zauważone przez opinię publiczną, i które w dużej mierze wynikają z błędów zespołu, który wykonał filmy, o których mowa. Wyraźne przykłady są następujące:
W filmie "Braveheart" (1995) postacie pojawiają się w kiltach, które według historyków nie będą popularne aż cztery wieki później.
- W filmie "El Cid" (1961), opowiadającym o przygodach słynnego Rodrigo Díaza de Vivara, Cid Campeador, mówi się o "Hiszpanii". Ale ta koncepcja narodu nie istniała w tym czasie, w każdym razie powinni używać słowa "Castilla".
W filmie fabularnym "Gladiator" (2000) bohater gladiatorów wydaje się więziony za kłódkę, która powstała w Stanach Zjednoczonych w XVI wieku.
W nagrodzonym Oscarem "Titanic" (1997) postać grana przez Leonardo DiCaprio odnosi się do jeziora Wissota. Jednak ten, który jest sztuczny, powstał dopiero pięć lat po tragedii tej łodzi.