Z reżimu łacińskiego reżim jest systemem politycznym i społecznym, który rządzi pewnym regionem i zestawem norm, które regulują rzecz lub działanie. Pojęcie to odnosi się także do historycznej formacji epoki (reżim polityczny).

Z drugiej strony fiskalia należą do skarbu państwa lub są z nim powiązane . Ten ostatni termin jest powiązany ze skarbem publicznym lub organami publicznymi, które zajmują się poborem podatków i podatków.

Reżim podatkowy to zbiór zasad i instytucji regulujących sytuację podatkową osoby fizycznej lub prawnej. Jest to zatem zestaw praw i obowiązków wynikających z rozwoju określonej działalności gospodarczej.

Reżim podatkowy stanowi przewodnik, jeśli chodzi o likwidację i płacenie podatków. W chwili rozwoju działalności gospodarczej, ludzie muszą zarejestrować się w jakiejś kategorii, aby spełnić zobowiązania podatkowe. Ogólnie rzecz biorąc, zazwyczaj przedstawianych jest kilka opcji, to znaczy różne reżimy podatkowe, które można składać zgodnie z charakterystyką firmy.

Ustawodawstwo podatkowe każdego kraju określa warunki systemów podatkowych. Ilość pieniędzy, które mają zostać wydane, terminy zapadalności, deklaracje i wszystko, co dotyczy podatków, zależy od przepisów obowiązujących na różnych terytoriach, które z czasem mogą się zmieniać.

Istnieje możliwość zmiany systemu podatkowego, jeżeli działalność gospodarcza rozwija się inaczej niż się spodziewano, a zobowiązania wynikające z tych ram nie są już dostosowane do rzeczywistości.

Opodatkowanie osób fizycznych

Przede wszystkim konieczne jest zdefiniowanie pojęcia osoby fizycznej: chodzi o każdą osobę, która ma zdolność do przyjęcia zobowiązań i korzystania z przysługujących im praw. W tym szczególnym kontekście, wśród jego cech charakterystycznych jest możliwość prowadzenia działań, które są w ramach prawa.

Dla celów podatkowych osoby fizyczne są pogrupowane na: te, które świadczą usługi; ci, którzy prowadzą działalność komercyjną; tych, którzy pracują dla pracodawcy i zarabiają.

Charakteryzując każdy kraj, podatnicy mają obowiązek wnosić pieniądze na wydatki publiczne poprzez płacenie podatków, co wynika z ich działalności. Wśród wielu możliwości znajduje się świadczenie usług, wynajem nieruchomości, miejsc pracy zależnych i działalności komercyjnej.

Działalności komercyjnej obejmuje zakup i sprzedaż przedmiotów w zamian za zysk lub zysk dla osoby, która to robi; Z drugiej strony, świadczenie usługi polega na pracy na własną rękę, bez zależności od pracodawcy. Trzecia możliwość, praca za wynagrodzeniem, to świadczenie usługi, ale w organizacji, której hierarchia ma ról nad pracownikiem.

Istnieją pewne szczególne przypadki, których nie można uwzględnić w wyżej wymienionych działaniach, a które również należą do konkretnego systemu podatkowego:

* dodatkowe wynagrodzenie (zwane honorariami ) otrzymane przez zarząd;
* dochody dyplomatów z zagranicznych ambasad i organizacji międzynarodowych;
* dochód uzyskany przez siły zbrojne, państwa i gminy;
* zaliczki otrzymane przez członków stowarzyszeń i społeczeństwa obywatelskiego.

Przyczynianie się do wydatków publicznych jest nie tylko obowiązkiem, ale stanowi bardzo ważną korzyść dla gospodarki danego kraju, ponieważ jest jednym z głównych źródeł dochodów. Reżimy podatkowe, do których może należeć osoba fizyczna, są liczne i zależą bezpośrednio od rodzaju prowadzonej przez nich działalności, a także od średniego dochodu.