Hipochondria są określane przez Royal Spanish Academy ( RAE ) jako warunek . To zaburzenie składa się z troski o stan zdrowia, który powoduje udrękę i niepokój.

Osoba cierpiąca na hipochondrię nazywa się hipochondrykiem . Jest to ktoś, kto w obecności jakiegokolwiek objawu lub atypowego znaku uważa, że ​​cierpi - bezpodstawnie - na poważną chorobę .

Termin "hipochondryk" pochodzi od hipochondrium, ponieważ nazywane są bocznymi sektorami nadbrzusza, znajdującymi się poniżej fałszywych żeber. Zgodnie ze starożytną teorią humoralną, która utrzymywała, że zdrowie zależy od równowagi między czterema podstawowymi substancjami (humorami), elementy, które powodują to zło, tkwią w hipochondrium.

W przypadku hipochondrii osoba czuje cały czas, że ma poważną chorobę. To przekonanie wynika z jego interpretacji niektórych odczuć lub znaków cielesnych . Dlatego często udaje się do lekarza: nawet jeśli profesjonalista przeprowadzi badania i odrzuci obecność choroby, hipochondryk będzie nadal odczuwał, że prowadzi do problemu organicznego.

Przypuśćmy, że młody mężczyzna odkryje małe ukłucie w prawej ręce. Kilka minut później zaczyna odczuwać mdłości i rejestruje dyskomfort w żołądku. On także cierpi na zawroty głowy i ból głowy. Z powodu hipochondrii chłopiec jest przekonany, że zachorował na żółtą febrę . Chociaż w ciągu kilku dni nie ma już śladów po ukąszeniu lub innych objawach, nadal jest przekonany o swojej "chorobie" . Nie obchodzi go, że w jego mieście nie zdarzały się przypadki żółtej gorączki i że nie odwiedzał obszarów ryzyka: zachowuje przekonanie i nie zdaje sobie sprawy, że jego złe samopoczucie ma charakter psychosomatyczny .

Należy zauważyć, że hipochondria można leczyć za pomocą psychoterapii, a nawet, jeśli zawodowiec to wskazuje, za pomocą leków, które pomagają kontrolować lęk .