Zarzuela to sceniczny gatunek, który łączy deklamacje, piosenki i partie instrumentalne. Jego nazwa pochodzi od Palacio de la Zarzuela, miejsca, w którym po raz pierwszy wykonano ten typ dramaturgii i musicalu. Pałac ten został zbudowany w XVII wieku na polecenie króla Filipa IV jako pałac myśliwski, a jego nazwa pochodzi od obecności jeżyn (zwanych także jeżynami lub jeżynami).

Dzieło tego gatunku i teksty lub muzyka tego samego dzieła są również nazywane zarzuela. W czasach kolonialnych zarzuela rozprzestrzeniła się w Ameryce (w krajach takich jak Kuba i Wenezuela ) i na Filipinach (gdzie połączono ją z lokalnymi formami i urodziła sarswela).

Uważany za podgatunek operetki, zarzuela się od niego różni, ponieważ jego akcja rozgrywa się w jakiejś hiszpańskiej prowincji, a ponadto zawsze zawiera fragment muzyczny inspirowany typową muzyką Hiszpanii .

Lope de Vega i Pedro Calderón de la Barca byli jednymi z wielkich pisarzy, którzy we wczesnych latach zarzueli wnieśli swój geniusz do gatunku. W tym czasie Zarzuela została podzielona na chłopca gatunku (gdy składał się z jednego aktu) i gatunek duży (z dwoma lub więcej aktami).

Nie wolno nam jednak pomijać postaci kolejnej serii ważnych autorów w gatunku zarzueli, która pozostawiła na niej swój głęboki ślad w okresie od końca XIX do początku XX wieku. Tak będzie w przypadku kompozytora madryckiego Federico Chueca.

Wśród jego najważniejszych prac w tym obszarze należy wymienić np. "Ostatni rok dla wody", "Biała kamizelka", "Gran Vía", "Radość ogrodu" lub "Woda, cukier i brandy",

W ten sam sposób baskijski kompozytor Pablo Sorozábal Mariezcurrena i urodzony w Toledo Jacinto Guerrero stali się także niekwestionowanymi postaciami tego artystycznego gatunku, takimi jak "La del bundle of roses" i "La rosa del azafrán".,

Jedną z najbardziej znanych prac w dziedzinie zarzueli, która stała się znakomitym klasykiem, jest tytuł "Werbena de la Paloma". W roku 1894, na scenie Madryckiego Teatru Apolo, pojawił się znany jako "aptekarz i chulapas i zazdrość słabo represjonowana".

Ricardo de la Vega był odpowiedzialny za pisanie libretta, a Tomás Bretón skomponował muzykę tej opowieści, która obraca się wokół jednej z najbardziej znanych imprez w Madrycie: La Verbena de la Paloma. W tej ramie pojawi się atak zazdrości młodego mężczyzny, gdy jego dziewczyna pójdzie na uroczystość w towarzystwie starego aptekarza

Historyczny rozwój zarzueli obejmował pojawienie się zarzuelita, gatunku powstałego w XIX wieku i związanego z sainete .

Należy zauważyć, że zarzuela, w innym znaczeniu, jest daniem, które składa się z kombinacji różnych gatunków ryb i owoców morza, przyprawionych sosem.