Anhedonia, pojęcie wywodzące się z francuskiego słowa anhédonie, jest określeniem stosowanym w dziedzinie psychologii, odnoszącym się do braku zdolności odczuwania przyjemności . Anhedonia w ten sposób wiąże się z brakiem zadowolenia z wykonywanych czynności.

Musimy ustalić, że anhedonia to neologizm ukuty pod koniec XIX wieku, a dokładnie w roku 1896 przez francuskiego psychologa Théodula A. Ribota. Dokładniej, użył go po raz pierwszy w swojej pracy zatytułowanej "Psychologia uczuć".

To nadało mu kształt, wykorzystując niektóre elementy greckie, takie jak:
-Przedrostek "an-", który może być użyty do wskazania odmowy.
- Rzeczownik "hedoné", który można przetłumaczyć jako "przyjemność".
-Sufit "-ia", który służy do ustalenia jakości.

Można powiedzieć, że anhedonia jest klasycznym objawem depresji : osoba nie znajduje już pozytywnych elementów w działaniach, które ogólnie były przyjemne. Poza depresją, anhedonia pojawia się także w zaburzeniach osobowości schizoidalnej i niektórych rodzajach demencji .

Istnieje kilka przyczyn, które mogą powodować anhedonia u danej osoby. Pośród nich są depresja, narkotyki, schizofrenia, a nawet to, że mózg przerywa wytwarzanie dopaminy, która jest odpowiedzialna za to, że człowiek ma przyjemne doznania.

Aby móc zdiagnozować anhedonię konieczne jest ustalenie, że istnieje coś, co nazwano skalą Chapmana. Istnieją dwa rodzaje kwestionariuszy, które zdają się diagnozować to zaburzenie, a nawet jego stopień lub przyczyny, które mogą go generować.

Skale te można określić na podstawie pytań dotyczących indywidualnej zdolności do satysfakcji na poziomie społecznym, możliwości wystąpienia schizofrenii lub depresji ...

Należy również zauważyć, że nie ma jednego sposobu leczenia anhedonii. W szczególności, w oparciu o przyczyny, które powstały, psycholog przystąpi do ustalenia jednego lub drugiego.

Eksperci często rozróżniają dwie fazy anhedonii. To, co wiąże się z niezadowoleniem z wyniku działania (to znaczy z przyjemności, którą zapewnia) nazywa się konsupcyjną anhedonią . Z drugiej strony, motywacyjna anhedonia wiąże się z brakiem motywacji do rozwinięcia danego działania.

Możliwe jest także rozróżnienie między anhedonią fizyczną a anhedią społeczną . Fizyczna anhedonia powstaje z braku przyjemności przed bodźcami typowego fizycznego: jednostka nie lubi na przykład stosunków seksualnych lub jedzenia. Z drugiej strony, społeczna anhedonia wiąże się z brakiem zadowolenia z więzów z innymi ludźmi, jak w rozmowie.

Anhedonia, w skrócie, jest posłuszna brakowi reakcji lub reakcji podmiotu na pozytywne bodźce . Istota ludzka blokuje normalny odbiór tych bodźców i w ten sposób nie odczuwa przyjemności, którą powinni mu dać, a nawet wcześniej, której doświadczył.