Po pierwsze, zanim w pełni wkroczymy w znaczenie terminu pracodawca, ważne jest, abyśmy przystąpili do ustalenia jego etymologicznego pochodzenia. Kiedy badamy, odkrywamy, że emanuje ono z łaciny, a dokładniej ze słowa "patronus", które można przetłumaczyć jako "obrońca lub obrońca".

Pracodawca to przymiotnik odnoszący się do tego, co należy do pracodawcy lub zarządu . Jako rzeczownik termin ten pozwala nazwać społeczność pracodawców.

Pracodawca jest zatem stowarzyszeniem pracodawców ( pracodawców ) lub ogólną nazwą nadaną indywidualnemu pracodawcy. Pojęcie pracodawców jest często używane jako synonim firmy, chociaż obejmuje również pracowników i menedżerów, którzy nie są pracodawcami.

Na przykład: "Ponieważ Marcos jest częścią szefów, nie zwraca już na nas uwagi", "Pracodawcy nie mogą ignorować problemów pracowników", "Najlepszą partią polityczną jest ta, która potrafi reprezentować interesy przedsiębiorców i pracowników jednocześnie " .

W przypadku Hiszpanii należy podkreślić, że istnieją różne rodzaje pracodawców. Tak więc na przykład na poziomie rolnictwa istnieją tak zwane izby lub stowarzyszenia rolnicze, takie jak ASAJA (Stowarzyszenie Rolników Młodych Rolników) lub COAG (Koordynator organizacji rolników i hodowców bydła).

Można powiedzieć, że pracodawcy to ludzie, którzy tworzą miejsca pracy i którzy zarządzają relacjami pracowniczymi z osobami, które mają zależność (przez umowę o pracę).

W tym sensie pracodawcy są kluczowym graczem w gospodarce, wyrażającym interesy pracodawców (tak jak związki zawodowe reprezentują pracowników). Pracodawcy mogą zatem wywierać presję na rząd, wpływać na rynek lub wpływać na interesy pracowników.

W ten sam sposób należy zauważyć, że pracodawcy mogą wywierać istotny nacisk na to, kim są pracownicy. Dobrym tego przykładem jest istnienie tzw. Lokautu. Jest to termin określający akcję zamknięcia firmy na zlecenie właścicieli. Wyraźnym celem jest sprawienie, by robotnicy stanęli twarzą w twarz z nim, zanim będą musieli zaakceptować oferowane im warunki, ponieważ w przeciwnym razie będą oni widziani na ulicy bez pracy.

Wszystko to bez pomijania, że ​​istnieje tak zwana odpowiedzialność pracodawcy. W szczególności jest to kara ekonomiczna, która jest nałożona na pracodawcę, który nie wykonuje pracy, a który swoim działaniem uniemożliwia pracownikom czerpanie korzyści z pieniędzy, które im odpowiadają, na przykład w sprawach dotyczących tego, co byłoby macierzyństwem, a nawet choroba

Zasady gry na rynku pracy są zatem regulowane przez dwie duże kolektywy (związki zawodowe i pracodawców) oraz przez państwo. Zwykle pracodawcy i związek negocjują różne aspekty pracy, a państwo działa jako mediator.