Koncepcja batuty pochodzi od włoskiego słowa battuta, które można przetłumaczyć jako "kompas" . Pojęcie to używane jest do określenia smukłego i krótkiego kija używanego przez reżysera grupy muzycznej, takiej jak chór lub orkiestra, do kierowania wykonaniem utworu .

Ogólnie rzecz biorąc, reżyser używa pałeczki i rąk oraz rąk do podania wskazówek muzykom. Zwykle pałeczkę zabiera się prawą ręką, opierając jej podstawę na dłoni, a następnie zamykając palce, aby ją przytrzymać. Z wyciągniętym ramieniem reżyser umieszcza pałeczkę na wysokości jego twarzy i wskazuje ją do wewnątrz i na lewo, aby ją przesunąć.

Można powiedzieć, że pałka działa jako przedłużenie ramienia reżysera. Rozmiar zależy od fizycznej tekstury użytkownika. Jeśli reżyser ma długie ręce, może użyć pałeczki z pewnym przedłużeniem. W przeciwieństwie do tego, jeśli masz krótkie ramiona, możesz wybrać mniejszą pałeczkę.

Pałki są zwykle wykonane z drewna, grafitu lub włókna szklanego . Mimo że są one spójne i mają określoną wagę, ich konstrukcja oznacza, że ​​reżyser może utrzymać je mocno, ale bez większej siły. Dokładnie, waga pałeczki musi być scentralizowana na końcu, z której reżyser ją trzyma, tak, że nie wymaga wysiłku, aby lekko ją poruszyć.

Wszystko to prowadzi nas do następnego punktu: pałka nie jest w stu procentach potrzebna do zadania reżysera; innymi słowy, jeśli w trakcie koncertu zepsuł się i nikt nie mógł dostać zapasowego, reżyser mógł używać rąk i rąk, bez powodowania braku zrozumienia ze strony orkiestry.

Ważne jest, aby zrozumieć, że nie wszyscy dyrektorzy nadają pałeczce ten sam stopień ważności w swojej pracy. Chociaż istnieją podstawowe zasady i koncepcje, których wiele osób uczy się w oranżerii, aby podjąć pierwsze kroki w tej dyscyplinie, ścieżka do profesjonalnego zarządzania charakteryzuje się zazwyczaj rozwojem własnych technik i stylów, które w wielu przypadkach umożliwiają rozpoznanie każdego profesjonalisty tylko Zobacz ruchy swoich rąk.

W krajach, w których nie ma obowiązkowego treningu muzycznego, normalnym jest, że ludzie spoza tej sztuki nie rozumieją roli odgrywanej przez dyrygenta ; Chociaż mogą założyć, że "kierują" muzyków przez swoje egzekucje, nie czują znaczenia ich wykonania. Biorąc pałeczkę, w tym środowisku, daleka jest od posiadania odziedziczonej lub niezasłużonej mocy: reżyser musi zdobyć zaufanie i szacunek muzyków, aby poprowadzić ich w kierunku najlepszej interpretacji ich życia w każdej prezentacji.

Praca dobrego reżysera jest podobna do pracy nauczyciela szkolnego: jeśli chcesz osiągnąć dobre wyniki, powinieneś zacząć od zbliżenia się do każdego z uczniów, poznania ich nazwisk, poznania ich obaw i znalezienia najlepszego sposobu przekazania własnych potrzeb, aby Nikt nie zostaje w drodze . Nagranie pałeczki wiąże się z komunikowaniem się z wieloma ludźmi w tym samym czasie, przyjmowaniem skarg, oceną ich wymagań, wszystko to bez utraty widoku horyzontu, gdzie koncert ten nadaje sens wysiłkom tygodni, miesięcy lub lat.

Poprzez rozszerzenie tego znaczenia, idea pałeczki jest również używana w sposób symboliczny w odniesieniu do kontroli lub kierunku czegoś . Na przykład: "Nie obchodzi mnie, co mówisz: tutaj pałeczka mam", "Jeśli chcesz poprosić o zaliczkę, proponuję porozmawiać z Gómezem, który zarządza pałeczką", "Pałka nie ma trenera, ma kapitan drużyny . "