Greckie słowo lórdōsis przyszło do kastylijskiego jako lordoza . Nazywa się to nietypową krzywizną kręgosłupa, która obejmuje przesunięcie obszaru lędźwiowego do przodu .

Podczas gdy Królewska Hiszpańska Akademia ( RAE ) w swoim słowniku kładzie nacisk na anomalię wspomnianej skrzywienia, w innych źródłach uważa się, że lordoza jest fizjologiczna, a nie patologiczna. Dlatego mamy tendencję do stwierdzenia, że ​​pewien stopień lordozy jest normalny, chociaż nadmierna skrzywienie nie jest.

W tym kontekście są tacy, którzy odróżniają lordozę od hiperlordozy . W każdym razie zaznaczona lordoza wymaga uformowania zagłębienia poniżej obszaru lędźwiowego, powodując bardziej wysunięte pośladki.

Są dzieci, które mają zaakcentowaną lordozę, która naturalnie koryguje się przez lata. Lordoza może również wystąpić, gdy kręg nie znajduje się we właściwym położeniu, z powodu wrodzonego problemu, na skutek aktywności fizycznej lub z innego powodu.

Na poziomie ogólnym lordoza nie wymaga leczenia, o ile grzbiet zachowuje swoją elastyczność. Dzieje się tak, ponieważ zazwyczaj nie postępuje lub nie powoduje objawów. Jednak, gdy skrzywienie jest zbyt wyolbrzymione, konieczna jest konsultacja lekarska. Profesjonalista może zamówić MRI lub prześwietlenie rentgenowskie, aby przeanalizować sytuację i określić kroki, które należy wykonać.

Leczenie lordozy zależy od przyczyny problemu i stopnia zaburzeń. Gdy jest to spowodowane złym stanem, można go leczyć za pomocą ćwiczeń .