Z łacińskiego szkła, szkło jest materiałem o dużej twardości, ale jednocześnie jest bardzo kruche. Jest nieorganiczny, brakuje mu krystalicznej struktury i zazwyczaj pozwala na przejście światła. Aby uzyskać szkło, konieczne jest połączenie kamienia wapiennego, piasku krzemionkowego i węglanu sodu i formowanie mieszaniny w wysokiej temperaturze.

Arkusze szklane są używane do produkcji okien, drzwi, butelek i innych produktów. Ważne jest rozróżnienie szkła i szkła, ponieważ szkło można zdefiniować jako amorficzne ciało stałe.

Na przykład: "Bądź ostrożny, nie tnij się tym potłuczonym szkłem", "Szklane butelki są tańsze niż plastikowe", "Potrzebuję bardzo wytrzymałego szkła do zrobienia stołu", "Muszę iść kupić nową szybę odkąd okno pokoju było zepsute " .

Obecnie istnieje kilka rodzajów szkła, więc możemy mówić o następujących kwestiach:

Sód-wapń. W tym szczególnym przypadku głównym składnikiem szkła jest krzemionka, chociaż ma również wapń, który zapewnia stabilność chemiczną, oraz sód, który jest odpowiedzialny za ułatwianie tego, co stanowi jego fuzję. Z tej klasy szkła możemy również podkreślić, że jest on najtańszy i ten, który topi się z większą łatwością.

Ołów Tlenek wapnia jest w tym przypadku zastąpiony przez ołów, co oznacza, że ​​wspomniany materiał, chociaż jest tak przezroczysty jak sód-wapń, jest identyfikowany przez szereg cech, takich jak super absorpcja promieni ultrafioletowych, doskonała izolacyjność i lepsza plastyczność.

Borokrzemian W tym konkretnym przypadku jego głównymi składnikami są krzemionka, a także bór, co oznacza, że ​​wśród jej znaków identyczności jest ta, która jest bardzo odporna na nagłe zmiany temperatury i ciepła. Fakt, który prowadzi do tego, że jest używany w przygotowaniu i przygotowaniu przyborów wykorzystywanych zarówno w laboratoriach, jak i piecach kuchennych w domach.

Z krzemionki. Wielka twardość określa ten rodzaj szkła, który z wszystkich istniejących jest najtrudniejszy do wykonania. Podobnie jak w poprzednim, ma dużą odporność na ciepło, dlatego też jest stosowany do tworzenia instrumentów, takich jak rury ochronne, a nawet do powlekania pieców.

Uważa się, że pierwszymi produktami wykonanymi ze szkła były kulki z naszyjnikiem . Około roku 1200 pne wytwarzanie szkła było bardzo popularne w Egipcie i Mezopotamii .

Wytwarzana jest rzemieślnicza technika wytwarzania szklanych przedmiotów, która polega na wytwarzaniu pęcherzyków powietrza w stopionym szkle. W tym celu stosuje się metalową rurę, która umożliwia wtryskiwanie powietrza do materiału za pomocą maszyny lub poprzez dmuchanie.

Należy zauważyć, że szkło jest materiałem nadającym się do recyklingu, nie tracąc przy tym swoich właściwości i bez ograniczeń ilości powtórzeń. Zwykle okulary rozdzielają się według koloru, zanim zostaną zmiażdżone i stopione.