Werbalne słowo, w pierwszym ze znaczeń wymienianych przez Royal Spanish Academy ( RAE ) w słowniku, wskazuje na to, że coś jest pełne blotu (wełna, puch, włosy, osad lub bezużyteczne elementy).

Ta koncepcja jest używana w odniesieniu do nadmiernego wypełniania przestrzeni, czasami odwołując się do siły i umiejętności, aby wypełnić ich pojemność i przekroczyć ją. Na przykład: "Brytyjski zespół na pewno zapełni teatr, ponieważ ma tysiące zwolenników w mieście", "Mam spakowany program spotkań na przyszły tydzień", "Nie powinieneś zapychać muzeum obrazów i rzeźb: Gość musi mieć przestrzeń do chodzenia i obserwowania dzieł " .

Jak można zauważyć w poprzednich przykładach, można napychać coś przedmiotami fizycznymi lub symbolicznymi . Teatr może być pełen ludzi i muzeum, dzieł: ludzie i obrazy mają fizyczną egzystencję, zajmują miejsce w konkretny sposób. Natomiast spotkania, które wypełniają agendę, są abstrakcyjne, a nawet nie miały miejsca w momencie ich zarejestrowania w danym porządku obrad.

Z drugiej strony tekst może być wypełniony słowami . Można powiedzieć, że wyrażenie "Piękna młoda kobieta nosi ekstrawaganckie ciemne spodnie z kwiecistą koszulą idąc powoli przez piękne brukowane uliczki starego francuskiego miasta" jest pełne przymiotników.

Nadmiar przymiotników zwykle nie otrzymuje pozytywnych opinii krytyków, chyba że są to konkretne przypadki, w których autorzy mają wystarczająco dużo talentu, aby zrozumieć takie oblicze słów. Ogólnie rzecz biorąc, są to pisma wynikające z braku doświadczenia i oparte na pomyśle, że więcej jest lepiej, unieważnia się przy wielu okazjach, gdy kontrastują tego rodzaju dzieła z tymi, które potrafią komunikować się z tymi samymi lub większymi, wykorzystując wnioski.

W języku potocznym zazwyczaj używa się pojęcia farszu w odniesieniu do objadania się : "Moja matka przygotowała tyle przysmaków, że w Wigilię będę jadła żywność", "Dlaczego jesz tyle fast foodów? To nie jest zdrowe, żebyś się nadział z hamburgerami i frytkami .

Idea "faszerowania się jedzeniem" może prowadzić do więcej niż jednej interpretacji o bardzo różnych znaczeniach i konsekwencjach. Z jednej strony, normalne jest używanie tego wyrażenia w celu opisania spotkania towarzyskiego, w którym potrawy były smaczne i trudno było im się oprzeć, tak aby goście zdecydowali się nie mierzyć siebie, ale jeść, dopóki ciało nie przeszkodziło im w kontynuowaniu.

Ale to nieokiełznane działanie może odzwierciedlać stan niepokoju i udręki, które uniemożliwiają jedzeniu, bez pojawiania się, by zadawać sobie obrażenia, które mogą spowodować twoje ciało . Przełykanie jedzenia w celu zatuszowania emocjonalnego problemu lub próby ucieczki od niego może doprowadzić do poważnych zaburzeń zdrowotnych iw żaden sposób nie może osiągnąć wyznaczonego celu, ponieważ problemy pozostaną tam, gdy osiągnie się sytość.

Jeśli odnosimy się do definicji słownika w pierwszym akapicie, zauważymy, że jeden z przymiotników, z którym opisuje typ rzeczy, które są zwykle używane do cytowania miejsca, jest "bezużyteczny": wkuwanie wypełnia przestrzeń bezużytecznych rzeczy, nawet przekroczenie dostępnej pojemności ze szkodą dla miejsca i obiektów.

To powiedziawszy, zarówno praca wypełniona przymiotnikami, jak i działanie objadaniem się jedzeniem polega na przekroczeniu odpowiedniego limitu elementów w ich odpowiednim kontekście i doprowadzeniu do ich uszkodzenia, a także do rzeczywistego marnowania zasobów.