Parabola to termin wywodzący się z łacińskiej parabŏla, który ma najodleglejsze pochodzenie w greckim słowie. W dziedzinie matematyki parabola jest geometryczną przestrzenią punktów na płaszczyźnie, która jest jednakowo oddalona od punktu stałego i linii prostej. To miejsce powstaje z działania płaszczyzny, która jest równoległa do tworzącej i która rozcina okrągły stożek.

Parabola jest krzywą stożkową, która zwykle jest opisywana w częstych zjawiskach, takich jak upadek wody z fontanny lub ruch piłki lub piłki, który jest napędzany przez koszykarza : "Manu Ginóbili wystrzelił ze świetną parabolą, aby uniknąć obrońca i udało mu się zdobyć . "

Przypowieść jest natomiast opowieścią o fikcyjnym wydarzeniu, które pozwala przekazywać przesłanie o treści moralnej poprzez analogię, porównanie lub podobieństwo. Przypowieści są opowieściami o intencjach dydaktycznych, które opierają się na wiarygodnym spojrzeniu na świat.

Jego pisanie w prozie, użycie metafor, realne sytuacje i wydarzenia dnia codziennego, postacie ludzkie, które przeżywają ważne moralne dylematy lub moralizatorski charakter, który drukują i rozwijają, to tylko niektóre z głównych cech tożsamości identyfikujących przypowieści, z literackiego i narracyjnego punktu widzenia.

Przypowieść w ten sposób ma na celu promowanie pojęć związanych z duchem poprzez wyrażanie czynności, które są proste i w których nie idzie zbyt głęboko. W tym sensie przypominają bajki .

Przykładem przypowieści jest historia mrówki i cykady . Podczas gdy mrówka spędza całe lato zbierając jedzenie, aby przetrwać zimę, cykada jest poświęcona śpiewaniu beztrosko. Gdy nadejdzie zima, głoduje, cykada przychodzi do mrówki, by poprosić o pomoc. W tej przypowieści są dwa zakończenia: ten, w którym mrówka podaje pokarm cykadie i uczy o znaczeniu foresightu, a drugi mrówce odmawia uczestnictwa w cykadzie i kończy się śmiercią.

Przypowieści są wreszcie zbiorem opowiadań przypisywanych Jezusowi Chrystusowi i promujących nauczanie treści religijnych i moralnych.

Spośród przypowieści, które pojawiają się w Biblii, a dokładniej w Nowym Testamencie, wyróżnia się jedna z najbardziej znanych przypowieści: syn marnotrawny. Tym, co ma być przekazane, jest miłosierdzie i miłosierdzie Jezusa wobec tych wszystkich grzeszników, którzy pokutują z powodu wydarzeń, które popełnili. Podobnie stara się również zachęcać do pokuty za popełnione grzechy.

Mówi się w szczególności o tym, jak ojciec dzieli swoje dziedzictwo między dwójką swoich dzieci, a mały z nich pozostawia swoją rodzinę daleko, by całe miasto żyło w pożądliwy sposób. Wkrótce straci pieniądze, które doprowadzą go do rozpoczęcia pracy z opieką nad świnią dla mężczyzny. Dzieło to pomoże mu uświadomić sobie popełniony grzech i postanawia powrócić do ojca, który prosi o przebaczenie za swoje czyny i prosi, by potraktował go jak jednego z jego robotników.

Jednak ojciec szczęśliwy z powodu powrotu swojego maleństwa i podziwiany przez pokutę, którą okazuje, oddaje mu rolę, którą grał w rodzinie przed wyjazdem.

To z Dobrego Samarytanina jest kolejną z najważniejszych przypowieści z tej części Świętej Księgi, jednak nie możemy zapominać, że w Starym Testamencie znajdujemy także niektóre z tych historii moralnych i religijnych, takich jak te z jagnięcia.