Od łacińskiego słowa scissūra, idea szczeliny pozwala odnieść się do otworu lub szczeliny, która rejestruje w jakiejś strukturze. Może to być rowek, który powstaje naturalnie lub jest spowodowany jakimś rodzajem urazu lub choroby.

Zwykle pojęcie szczeliny jest używane do nazywania fałd, które znajdują się w mózgu, móżdżku i rdzeniowej bańce . Międzykomorowa szczelina, zwana także szczeliną międzypęcherzową, realizuje podział mózgu na dwie półkule połączone ze sobą przez ciało modzelowate .

Te półkule są z kolei podzielone na płaty przez inne pęknięcia. Szczelina Rolanda w tej ramie pozwala rozróżnić płat czołowy od płata ciemieniowego. Z drugiej strony szczelina Sylviana oddziela płat skroniowy od płata ciemieniowego i od płata czołowego. Szczelina kalkarinowa, szczelina Broca, szczelina nadczołowa i małpka szczelina to inne pęknięcia obecne w mózgu .

W móżdżku znajdują się szczelina podłużna, szczelina pozioma, szczelina tylno - boczna i szczelina oskrzelowa, podczas gdy przyśrodkową szczelinę tylną można rozpoznać w rdzeniu .

Istnieją również pęknięcia w innych częściach ciała poza głową. Wśród nich możemy wymienić szczelinę głośni (w gardle), szczelinę rogówki (w oku), szczelinę antymegagohelicynową (w uchu) i wiele innych.

Niektóre bruzdy są patologiczne i pojawiają się przed wystąpieniem pewnych zaburzeń . Jest tak w przypadku bruzdy Harrisona, która jest widoczna w przypadku zaawansowanych krzywicy, i rowka Liebermeistera, wytwarzanego na przykład przez ściskanie w obszarze żeber.

O szczelinie Silvio

Jak dowodzi kilka paragrafów powyżej, wraz z szczeliną Rolando Silvio jest jednym z najważniejszych w mózgu naszego gatunku, a w rzeczywistości jest również jednym z najłatwiejszych do zauważenia. Znajduje się w dolnej części dwóch półkul, w linii znanej jako naso-lambdoidea, a następnie poprzecznie przecina prawie całą powierzchnię mózgu.

Jednym z powodów, dla których ta szczelina jest jedną z najbardziej istotnych w naszej anatomii, jest fakt, że oddziela płaty ciemieniowe i skroniowe, a także płaty skroniowe i czołowe w jej dolnej części. Ponadto nie ma głębszej szczeliny w ludzkim mózgu; tak bardzo, że mieści wyspę na dnie jej ścian, tak zwany piąty płat mózgowy, i poprzeczny zakręt skroniowy, który bierze udział w procesie słyszenia.

Niektóre choroby mają tę właściwość, że szczelina Silvio nie tworzy się prawidłowo lub jest w jakiś sposób zmieniona. W chorobie Alzheimera, na przykład, w trakcie jej rozwoju powoduje on rozszerzanie się szczeliny, w wyniku degeneracji, której cierpi tkanka neuronów. Nie wyklucza to tej choroby, ale można ją również zaobserwować w innych typach neurodegeneracyjnych iw niektórych demencjach.

Z drugiej strony jest to lissencephaly, nieprawidłowość, która pojawia się podczas rozwoju neuronów i charakteryzuje się gładkim wyglądem mózgu, ponieważ powoduje kilka rowków lub brak, z powodu ekstremalnego odsetka migracji neuronów: być jego brakiem, deficytem lub jego nadmiarem.

Zespół peryferii powoduje pewne problemy ruchowe lub przypadki porażenia w obrębie twarzy, a dzieje się tak z powodu zaburzeń rozwojowych w częściach mózgu otaczających szczelinę Sylviana.