Głos to słowo wywodzące się z łacińskiego wokalu, które pozwala nadać nazwę dźwiękowi, który jest wytwarzany wraz z wibracją strun głosowych przez powietrze wydalane przez płuca i opuszczające krtań. Termin ten jest również używany w odniesieniu do mocy, barwy i innych właściwości wspomnianego dźwięku.

Urządzenie fonetyczne człowieka, które pozwala na generowanie głosu, jest tworzone przez narządy, których używamy do oddychania (tchawica, oskrzela i płuca), te przeznaczone do fonacji (krtań, gardło, struny głosowe) ) i tych, których używamy do artykulacji ( język, usta, podniebienie, zęby).

Pojęcie głosu może odnosić się do dźwięku wytwarzanego przez pewne rzeczy bez życia (jak wiatr ), ekspresji lub dyskursu, słowa lub terminu i śpiewaka, który wyraża się w sposób muzyczny. Na przykład: "Lubię wspinać się po górach, aby usłyszeć głos wiatru", "Proszę pana, będę musiał poprosić o obniżenie głosu lub będę musiał zadzwonić do personelu ochrony", "Limay to głos keczua, który oznacza" rumorosa ", "Freddy Mercury był głównym głosem Królowej".

Inne zastosowania tej koncepcji odnoszą się do siły, jaką niektóre kwestie uzyskują z zbieżności opinii i uprawnień do działania w imieniu innej osoby : "Rząd wysłuchał głosu sąsiadów i zwróci uwagę na przesłanie sondaży ", " Przynoszę ze sobą głos męczenników mojego ludu ".

Śpiewacy operowi, którzy spędzają lata przygotowując się do debiutu i kontynuują naukę i doskonalenie aż do końca swojej kariery, podejmują trudną misję opanowania głosu, instrumentu, który ma zawsze za zadanie zabranie ze sobą, ale także bycia Żyję (w całym sensie tego pojęcia) i, być może, jego najbardziej osobliwym aspektem, nie będąc w stanie zobaczyć ani dotknąć.

To sprawia, że ​​lekcje śpiewu stają się prawdziwymi wyzwaniami, które mogą pokonać tylko ci ludzie, którzy potrafią abstrahować i poprawnie interpretować rady swoich nauczycieli, zwykle przyozdobione absurdalnymi porównaniami; na przykład: "aby zaatakować tę nutę, musisz sobie wyobrazić, że ześlizgujesz się po zaśnieżonej górze i że odwracasz ciało do tyłu, aby nie spaść do przodu".

Różnorodność "praktycznych" przykładów wykorzystywanych w nauczaniu śpiewu, aby spróbować przekazywać wiedzę techniczną, jest bardzo szeroka i, jak się spodziewano, często powoduje więcej zamieszania niż zrozumienia. Należy jednak podkreślić trudność tego zadania, ponieważ zawodowy piosenkarz opiera się na serii doznań, które uważa za poprawne, i szuka ich w każdym występie, aby zapewnić, że tworzy przyjemny i wyrafinowany dźwięk, o stopniu natężenia, który wymagają muzyki w każdym momencie i z wystarczającą elastycznością, aby odpowiednio wyrazić określony utwór.

Pomimo poświęcenia wielu śpiewaków, którzy czasem zaczynają uczyć się w wieku dojrzewania i odrzucają wolny czas związany z ich wiekiem w pogoni za zawodową przyszłością, bardzo rzadko są nazywani "muzykami"; normalny komentarz mówi o "wokalistce i muzykach". Nawet bardziej obcy jest fakt, że głos jest uważany za instrument. W pierwszym przypadku odpowiedzialnymi za to są prawdopodobnie divy i divy, szczególnie te gwiazdy ubiegłego wieku, które stawiły luksusowe kostiumy i sukienki (więcej fryzur i dodatków) sztuce, którą musiały reprezentować.

Ostatecznie, gramatyczny głos jest kategorią morfosyntaktyczną powiązaną z czasownikiem, która wskazuje na związek semantyczny między przedmiotem, podmiotem i czasownikiem .