Domniemanie jest pojęciem, które pochodzi od łacińskiego praesumptĭo . To łacińskie słowo jest wynikiem sumy trzech składników, które można w nim dokładnie zidentyfikować:
- Prefiks "pre", co oznacza "przed".
- Czasownik "sumere", który jest równoważny "wziąć coś dla siebie".
-Sufit "-ction", który jest używany do wskazania "działania i skutku".

Chodzi o proces i efekt popisu . Czasownik ten odnosi się do przypuszczenia lub osądu opartego na pewnych sygnałach.

Na przykład: "Prawnik broniący podejrzanego przypomniał domniemanie niewinności, które wszyscy obywatele muszą cieszyć się", "Mam przypuszczenie, że Carlos nie zadzwoni dziś po południu", "To nie jest domniemanie, po prostu mówię, że nie sądzę, że ci się podoba. podarunek ciotki Loli . "

W zakresie prawa domniemania wiążą się z uznaniem sytuacji lub czynności za prawną, dopóki ostatecznie nie udowodniono, że jest inaczej . Rozumie się zatem, że wydarzenie zostało udowodnione dzięki istniejącym budżetom.

Założenia zakładają korzyści dla podmiotów znajdujących się w sytuacji defensywnej . Ci, którzy oskarżają, muszą być odpowiedzialni za zniszczenie tych domniemań z dowodów . W przeciwnym razie domniemania będą traktowane jako prawdy prawne.

Cały zestaw domniemań, które mają miejsce w ramach gałęzi prawa, dzieli się na dwie duże grupy: prawną i sądową. Różnica między tymi dwoma polega na tym, że te pierwsze są wynikiem tego, co zostało ustalone przez prawo, a te drugie są określone przez odliczenia dokonane przez sędziego.

Oprócz tego znajdziemy konkretne typy dedukcji, takie jak te:
-Presitions "jurist et de iure", czyli takie, które nie dopuszczają żadnych dowodów przeciwnych.
-Presunciones "iruis tantum", które przyjmują dowody przeciwne.

Ważne jest również uwzględnienie innych aspektów związanych z przypuszczeniami. W tym przypadku możemy powiedzieć, że istnieje szereg żądań, aby móc przyjąć domniemania o charakterze sądowym. Szczególnie wśród wyróżniających się są:
- Nie wystarczy jedno wskazanie, musi być ich kilka.
- Musi istnieć uzasadnienie, na podstawie którego odpowiednie przekonanie opiera się na pośrednim teście klasy.
- W ten sam sposób nie wolno nam ignorować tego, że musimy mieć świadomość, że gdy istnieje rozsądny i alternatywny dowód ze strony pozwanego, odpowiada on za zniszczenie tego, co nazywa się poszlakami.

Przykład domniemania ma miejsce, gdy osoba jest oskarżona o kradzież . Zakłada się, że człowiek, o którym mowa, jest niewinny, dopóki oskarżenie nie udowodni, z konkretnymi i niepodważalnymi dowodami, że osoba jest winna. Dopiero w tym momencie domniemanie przestanie obowiązywać, a wydając wyrok, sędzia zadeklaruje, że podmiot jest winny .

Przekonanie, że człowiek jest zbawiony przez swoje czyny, a nie dzięki Bożej łasce, jest również znane jako domniemanie w ramach teologii katolicyzmu.