Pojęcie paroksyzmu, które pochodzi z języka greckiego, odnosi się do przesady w czymś . Pojęcie to jest często używane w odniesieniu do zapalonego wyrażania opinii lub uczuć, chociaż pojawia się także w dziedzinie medycyny (rozumianej jako gwałtowna manifestacja choroby ).

Znana również jako kobieca histeria, histeryczny paroksyzm był chorobą, którą medycyna zachodnia diagnozowała do drugiej połowy XIX wieku. W epoce wiktoriańskiej to zaburzenie wiązało się z dużą liczbą objawów, takich jak trudności w zasypianiu, omdlenia, zatrzymanie płynów, skurcze mięśni, ociężałość w jamie brzusznej, drażliwość, intensywne bóle głowy, sprzeczne postawy, utrata apetytu i duszności.

Leczenie otrzymane przez pacjentów, u których zdiagnozowano tę rzekomą chorobę, było zwane masażem miednicy i polegało na pobudzaniu ich genitaliów przez lekarza aż do momentu osiągnięcia orgazmu, który wówczas był znany jako histeryczny paroksyzm, wierząc, że pożądanie Represje seksualne były anomalią. Jednak to po prostu odpowiedziało, że rola kobiet została zredukowana do reprodukcji, bez miejsca dla przyjemności, która jest obecnie powiązana z relacjami seksualnymi. Inną z normalnych procedur leczenia kobiecej histerii było płukanie pochwy.

Zygmunt Freud przyglądał się histerycznemu paroksyzmowi i w ten sposób zaczął dostrzegać istnienie nieświadomości, w dodatku do już znanej świadomości, i doszedł do wniosku, że ta choroba powstała jako odpowiedź na traumę, która została wyparta na tym poziomie, który nie był dostęp do nich dobrowolnie, który pojawił się bez środków zaradczych dzięki atakom, które wydawały się niewytłumaczalne. Te argumenty oparte na konsekwencjach niezadowolenia seksualnego były podstawą obecnej psychoanalizy.

W połowie dziewiętnastego wieku u wielu kobiet zdiagnozowano kobiecą histerię, a było to spowodowane brakiem precyzji objawów związanych z tą chorobą; praktycznie każdy dyskomfort, którego doświadcza kobieta, może prowadzić do wyżej wymienionych terapii. Co ciekawe, wynalazek wibratora miał miejsce w roku 1870 i dotarł na rynek pod koniec wieku, dziesięć lat przed odkurzaczem i żelazkiem . Daleko od tabu, jak teraz, to urządzenie pojawiało się normalnie w katalogach urządzeń z początku XX wieku.