Nazywa się to dekompozycją do aktu i konsekwencją rozkładu lub rozkładu (tj. Generowania zaburzenia, segmentacji części związku, uszkodzenia, przejścia w stan gnicia lub utraty stanu zdrowego).
Z punktu widzenia biologii dekompozycja jest procesem, który prowadzi do przekształcenia ciała żywego organizmu w prostszą formę materii. W związku z tym musimy powiedzieć, że ciało zaczyna się rozkładać po śmierci jednostki: w pierwszym etapie następuje emisja gazów, podczas gdy w drugim etapie materia zaczyna się rozkładać i tworzą się płyny.
Autoliza (jak wiadomo, że łamie lub łamie tkankę w wyniku związków chemicznych w organizmie) i gnicie (tj. Rozpad tkanek przez działanie bakterii) uwalnia gazy, które generują charakterystyczny zapach zwłok i rozpalić szczątki. Owady i inne organizmy są odpowiedzialne za ostatnią fazę rozkładu.
W szczególności możemy zatem ustalić, że pięć to fazy, przez które przechodzi rozkład ludzkiego ciała: świeży, spuchnięty, aktywny gnicie, zaawansowany rozkład i wreszcie suchy. Wszystkie etapy są często używane w obszarze kryminologii.
A kiedy pojawi się ciało osoby, zespół kryminalistyki i kryminologów, którzy są na czele śledztwa, użyje stanu rozkładu, w którym odkryje się czas śmierci ofiary.
Istnieje wiele czynników, które wpływają na dekompozycję, takich jak temperatura, wilgotność, powierzchnia, na której przechowywane jest ciało i obecność owadów.
Jednak wszystkie te czynniki usprawniają proces dekompozycji lub nie powinny dodawać innych, które również na nią wpływają. Należą do nich na przykład przyczyna śmierci, głębokość, w której ciało zostało pochowane, traumatyzm, który wyżej wymieniony organizm przedstawia, niezależnie od tego, czy padało czy nie, odzież noszona przez zmarłego, a także sama waga i wielkość ofiary.
W przypadku świata zwierząt należy podkreślić, że fazy dekompozycji organizmu zwierzęcego są bardzo podobne do ludzkich. Jednak każdy gatunek, w oparciu o własne cechy i tożsamość, różni się w pewnym stopniu od procesu.
Oprócz powyższego nie możemy ignorować faktu, że istnieją dwie metody osiągnięcia zatrzymania i sparaliżowania wyżej wymienionego procesu rozkładu. W szczególności odnosimy się do balsamowania, które zostało już zrobione w starożytnym Egipcie lub do mumifikacji.
Z drugiej strony, tak zwany rozkład chemiczny identyfikuje rozerwanie cząsteczek w procesie, który powoduje powstanie innych mniejszych cząsteczek lub atomów. Wspomniany rozkład może wystąpić samorzutnie lub w wyniku pewnych czynników zewnętrznych, które sprzyjają rozkładowi cząsteczki na substancje o prostszych podstawach chemicznych.
Z kolei dla matematyki dekompozycja jest procesem faktoringu. Na przykład: 8 można rozłożyć na czynniki 4 i 2 przez pomnożenie ( 8 = 4 × 2 ).
W języku potocznym rozkład jest synonimem biegunki (płynne ruchy jelit).