Wyrzuty to akt obwiniania kogoś za coś . Tymczasem ten czasownik odnosi się do upominania lub wykładania innej osoby, osądzania czegoś . Na przykład: "Mam dość twoich wyrzutów: zawsze masz do mnie jakąś krytykę", "Wyrzuty dla odwiedzających gracza za jego postawę były odczuwalne na całym stadionie", "Jedyny zarzut, jaki mogę zrobić, to to, że nie dał mi niczego na moje urodziny . "

Wyrażenie, w skrócie, pozwala rzucić coś w twarz . Weźmy przypadek heteroseksualnej pary, która jest w związku małżeńskim cztery lata. Kiedy nadejdzie rocznica, mężczyzna zapomina o randce i nie wita żony. Dlatego kobieta wyrzuca mężowi, oskarżając go o zwracanie większej uwagi na jego pracę niż na małżeństwo.

Taki typ tarcia jest bardzo powszechny, zarówno w przypadku par heteroseksualnych, jak i homoseksualnych, ponieważ część czynników, które przyciągają dwie osoby w celu nawiązania relacji, to zestaw różnic charakteru i zainteresowań, a wiele Czasami konieczne jest, aby jedna ze stron bardzo uważnie podchodziła do dat i zobowiązań, aby uzasadnić, że druga nie jest. To odpowiada na równowagę, którą niemal wszystkie żywe istoty poszukują w sposób naturalny.

Chociaż ważne jest, aby praktykować tolerancję, staraj się zrozumieć, że ta druga osoba nie jest dla nas równa i dlatego nie możemy wymagać od niej myślenia lub działania tak, jak byśmy byli, gdybyśmy byli na jego miejscu. Najzwyklejszą rzeczą jest to, że formy wymówki część związku, czy to przyjaźń czy związek. Kiedy różnice drugiego dotykają punktu wrażliwości w naszym schemacie, powoduje to głęboką irytację, frustrację i dlatego wyrzucamy mu jego postawę.

Kolejny przypadek zarzutów może wystąpić, gdy piłkarz zostanie zastąpiony przez swojego trenera w środku meczu, a zawodnik nie jest zadowolony z sytuacji. Opuszczając pole gry, zarzuca trenerowi zmianę i mówi mu, że był w idealnym stanie, aby kontynuować grę.

Podobnie do zarzutów z zakresu relacji międzyludzkich przyjaźni lub partnera, poprzedni przykład przedstawia dwoje ludzi, z których każdy ma swoje interesy i ma powody, by mieć postawy, które mieli lub działali tak, jak oni; w ten sposób wyrzut wydaje się przeoczyć te słuszne i niezbędne różnice między dwojgiem ludzi .

W ramach systemu zwanego teorią zbrodni osądzenie wyroków nazywa się oceną dokonaną wobec osoby, która popełniła przestępstwo. Nieuczciwy akt jest związany z osobą, która go popełniła: to znaczy, że osoba odpowiedzialna jest odpowiedzialna za skutki i szkody wynikające z jego nielegalnego zachowania, które musi zostać ukarane zgodnie z prawem .

Aby kara karna była możliwa, osoba, która dopuściła się przestępstwa, musi zrozumieć, że jego działanie jest sprzeczne z prawem. Ci, którzy nie mają dostępu do tego zrozumienia (na przykład szaleńcy), nie podlegają karom. Poprzez próbę zarzutów staramy się zweryfikować wiedzę na temat tego, co zrozumiał sprawca.

Ważne jest podkreślenie, że nawet jeśli podmiot jest w stanie zrozumieć nielegalny charakter swoich działań, istnieją dwie szczególne sytuacje, w których nie jest możliwe zrealizowanie koncepcji procesu wymierzania kary: jeżeli nie miał on możliwości działania w inny sposób; Gdyby to zrobił, narażałby swoje życie na niebezpieczeństwo.