Aby dokładnie poznać termin, który teraz nas zajmuje, należy odkryć jego etymologiczne pochodzenie. W tym przypadku możemy stwierdzić, że jest to słowo wywodzące się z łaciny, jest ono dokładnie rezultatem sumy kilku składników tego języka:
-Przedrostek "z", który można przetłumaczyć jako "razem".
- Przymiotnik "sacrum", który jest synonimem "sacrum".
-Koniec "-are", który jest używany do wskazania bezokolicznika czasownika.
-Sufit "-cion", który służy do ustalenia "działania i skutku".

Nazywa się to konsekracją do aktu i konsekracji konsekracji . Tymczasem ten czasownik odnosi się do uczynienia czegoś lub kogoś świętym lub osiągnięcia uprzywilejowanej pozycji dla swoich osiągnięć.

Na przykład: "Oratorium miało swoją konsekrację w połowie XVI wieku ", "Pierwsza konsekracja Argentyny w Pucharze Dawida nastąpiła w 2016 roku", "Jego konsekracja miała miejsce w 1984 roku, kiedy zadebiutował filmem ze słynnym reżyserem Francuski . "

Idea konsekracji jest zwykle stosowana w dziedzinie religii . Tak nazywa się działanie, które przekształca wspólny element w coś przeznaczonego do boskiego kultu . Przedmiot w ten sposób staje się święty poprzez ceremonię lub modlitwę.

Konsekracja jest także tym, co robi ksiądz katolicki, kiedy w kontekście mszy zamienia wino i chleb w krew i ciało Jezusa . Dzięki konsekracji kapłan dokonuje transsubstancjacji .

Inne religijne użycie konsekracji wiąże się z sakramentem świętego porządku . Kiedy człowiek zostaje konsekrowany, staje się kapłanem i zostaje włączony do hierarchii Kościoła katolickiego . Należy zauważyć, że kobiety nie mogą być konsekrowane.

W ten sam sposób konieczne jest ustalenie, że w dziedzinie sztuki termin, który teraz nas zajmuje, był używany przy wielu okazjach. Dobrym tego przykładem jest balet "Konsekracja wiosny", dzieło słynnego rosyjskiego kompozytora Igora Strawińskiego.

Pochodzi z 1913 r. I miał swoją premierę w paryskim Theater des Champs-Élysées 29 maja tego roku. Zrobił to z Rosyjską Kompanią Baletową Siergieja Diagilowa, ze scenografią Nicholasa Roericha i choreografią Wacława Niżyńskiego.

Ten balet opowiada historię młodej Rosjanki, która na początku wiosny zostaje porwana i staje się ofiarą pogańskiej ofiary. Zasadniczo obowiązkiem jest tańczyć aż do śmierci, aby bogowie byli dla niej życzliwi na początku następnego sezonu.

Konsekracja może wreszcie odnosić się do poświęcenia życia określonej sprawie lub ideału . W tym kontekście można powiedzieć, że lekarz poświęcił swoje istnienie badaniom nad chorobą w celu znalezienia lekarstwa, lub że ktoś zdecydował się poświęcić swoje życie dla ścigania sprawiedliwości po tym, jak doznał morderstwa swoich rodziców.